Hiperonim w encyklopedii
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwaniaHiperonim (gr. hypér, nad, i ónoma, imię), wyraz nadrzędny, określenie nadrzędne − leksem o znaczeniu ogólnym w stosunku do innych leksemów, obejmującym pewną grupę wyrazów bardziej szczegółowych pod względem semantycznym (czyli hiponimów)[1].
Przykładowo słowo „ptak” jest hiperonimem dla słowa „wróbel”[1], a słowo „samochód” jest hiperonimem słów „sedan” i „kabriolet”. Hiperonimia stanowi jeden z rodzajów synonimii leksykalnej[1].
Zobacz też | edytuj kod
Przypisy | edytuj kod
- ↑ a b c Mistrík 1993 ↓, s. 183.
Bibliografia | edytuj kod
- JozefJ. Mistrík JozefJ., Encyklopédia jazykovedy, wyd. 1, Bratysława: Obzor, 1993, ISBN 80-215-0250-9, OCLC 29200758 (słow.).
