Hiszpańskie Siły Powietrzne w encyklopedii
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwaniaHiszpańskie Siły Powietrzne (Ejército del Aire) EdA. Powstały 7 października 1939 roku obecnie posiadają 650 samolotów, które obsługuje 14 300 ludzi. Składają się z 3 wydziałów sterujących podległymi im jednostkami.
Spis treści
Struktura | edytuj kod
Kwatera Główna Sił Powietrznych (Madryt).Wydział sztabu generalnego zajmuje się zadaniami cywilnymi. Do ich zadań należy przewóz osobistości oraz zadania poszukiwawczo-ratownicze. II Wydział podlega dowództwu lotnictwa taktycznego i posiada samoloty Northrop F-5 Freedom Fighter i Lockheed P-3 Orion.
Wyposażenie | edytuj kod
Rozmieszczenie baz lotniczych.W 1967 roku zamówiono 70 Northrop F-5 Freedom Fighter, w tym 34 dwumiejscowych szkolnych i 18 rozpoznawczych. Samoloty miały być wyprodukowane na licencji przez CASA. Dla odróżnienia od Northropa dodano w oznaczenia literkę S od Spain. Awionika oraz silniki pochodziły z USA. Dostawy rozpoczęte w czerwcu 1969 roku zakończono w grudniu 1972 roku. SF-5A pozostały na głównej linii frontowej do 1992 roku. Maszyny rozpoznawcze zostały do 2003. Na początku lat 90 XX wieku 23 pozostałe w służbie SF-5B zostały zmodernizowane. Zmieniono strukturę skrzydeł, podłużnice grzbietowe, wręgi za kabiną. Wzmocniono stateczniki poziome i wymieniono podwozie oraz awionikę. Podjęta kilka lat później, kolejna modernizacja zmodernizowała awionikę oraz aranżacje kokpitu. W 2003 roku rozpoczęto program modernizacji, który przedłuży ich eksploatację do 2024 roku[1].
Na lotnictwo bojowe składają się także samoloty F/A-18 Hornet (60 sztuk wersji EF-18A i 12 sztuk wersji EF-18B). Oba typy wielozadaniowego samolotu są na wyposażeniu jednostek znajdujących się w Saragossie i Torrejon. Obok tych samolotów Hiszpania dysponuje jeszcze samolotem Dassault Mirage F1. Samoloty te stacjonują w Los Lianos (wersja F-1CE) oraz w Gando na Wyspach Kanaryjskich (wersja F-1EE). W latach dziewięćdziesiątych stacjonowały samoloty Walencji (Manises) Mirage IIIEE wykonujące zadania szturmowe. Obecnie nie są już używane. Z kolei zadania rozpoznawcze wykonują samoloty Northrop SF-5A i SRF-5A Freeedom Fighter oraz McDonnell Douglas RF-4C Phantom II. Zadania morskie są realizowane przez samoloty typu Fokker i Aerospatialle AS-332 Super Puma. Do zadań transportowych wykorzystuje się 55 samolotów CASA C-212 Aviocar, 11 Lockheed C-130 Hercules oraz 18 CASA-Nurtanio CN-235. Przewozowi VIP-ów służą Falcon 20, Falcon 900 i Airbus A310. Do zadań dyspozycyjno-łącznikowych używa się samolotów Dornier Do 27 i CASA 127.
Do szkolenia pilotów używa się samolotów CASA-ENAER T-35C Tamiz oraz samolotu CASA C-101EB Aviojet. szkolenie studentów odbywa się natomiast na samolotach Nothrop SF-5B. Wykonywane są także loty na samolotach CASA C-212 i śmigłowcach Bell 47G, Hughes 300 i Bell UH1 Iroquois. Ponadto do szkolenia używa się także samolotów Piper Aztec i Piper Navajo Beech Bonanza i Beech Baron.
W dniu 17 listopada 2016 roku odebrano pierwszy z samolotów transportowych Airbus A400M do 2022 roku Hiszpanie posiadać mają 14 samolotów transportowych tego typu z 27 zamówionych. W Ejército del Aire otrzymały one oznaczenie T.23. Wraz z nimi Ejército del Aire odbiorą także 9 modułowych zestawów, obejmujących układy samoobrony, urządzenia łączności satelitarnej i zasobniki z przewodami elastycznymi do podawania paliwa, które będą mogły być zabudowane w każdym z hiszpańskich samolotów tego typu, zależnie od potrzeb użytkownika[2][3][4][5].
2 marca 2015 roku General Atomics Aeronautical Systems poinformował o zawarciu porozumienia z hiszpańską firmą SENER w celu wspólnego promowania aparatu w Hiszpanii w odpowiedzi na zapowiedziane przez ten kraj rozpoczęcie procedury pozyskania bezzałogowego samolotu do wypełniania zadań patrolowo-rozpoznawczych[6]. 6 października 2015 roku Departament Stanu Stanów Zjednoczonych podał do publicznej wiadomości informację o wydaniu zgody na sprzedaż samolotów do Hiszpanii[7]. 17 lutego 2016 roku Hiszpania i Stany Zjednoczone podpisały międzypaństwową umowę na zakup bezzałogowych bojowych aparatów latających MQ-9 Reaper. Kontrakt przewiduje dostarczenie czterech samolotów i dwóch stanowisk naziemnej kontroli lotu[8].
Historyczne | edytuj kod
Samoloty myśliwskie
- SPAD S.XIII
- Polikarpow I-15
- Polikarpow I-16
- Grumman FF-1
- Boeing P-26
- Bristol Bulldog
- Hawker Fury
- Dewoitine D.371
- Dewoitine D.500
- Dewoitine D.510
- Fokker D.XXI
- Henschel Hs 123
- Heinkel He 51
- Heinkel He 112
- Fiat CR.32
- Fiat G.50
- Messerschmitt Bf 109 (Hispano Aviacion HA-1109/1112)
- North American F-86 Sabre
- Lockheed F-104 Starfighter
- Dassault Mirage III
- McDonnell Douglas F-4 Phantom II
- Dassault Mirage F1 (C.14)
Samolot bombowe
Inne
- Boeing KC-97 Stratotanker
- Avro 504
- Breguet 19
- Nieuport-Delage 52
- Dornier Do J
- Savoia-Marchetti S-62
- Vickers Vildebeest
- de Havilland DH.60 Moth
- Fokker F.VII
- Hawker Osprey
- de Havilland Dragon Rapide
- Aero A.101
- Blériot S.510
- Polikarpow R-5
- Polikarpov RZ
- Tupolew SB-2
- Fiat BR.20
- Breda Ba.65
- Heinkel He 46
- Dornier Do 17
- Dornier Do 24
- Junkers Ju 52 (CASA 352)
- Dornier Do 27
- Hispano Aviacion HA 100 Triana
- Hispano Aviacion HA 200 Saeta i Super Saeta
- CASA 201 Alcotán
- CASA 202 Halcón
- CASA 207 Azor
- Douglas C-47 Skytrain
- Grumman HU-16 Albatross
- North American Aviation T-6 Texan
- Beechcraft T-34 Mentor
- Bell 47 Sioux
- Douglas DC-8
- Lockheed T-33 Shooting Star
- DHC-4
- Douglas DC-8
Przypisy | edytuj kod
- ↑ Michał Gajzler, Northrop F-5 A/B Freedom Fighter Cz. 2, str. 59-60 Lotnictwo 4 (2016), ISSN 1732-5323
- ↑ a b MNIEJ HISZPAŃSKICH A400M
- ↑ PIERWSZY HISZPAŃSKI A400M
- ↑ OBLOT HISZPAŃSKIEGO A400M
- ↑ HISZPANIE ODEBRALI PIERWSZEGO A400M
- ↑ Reapery dla Hiszpanii?, „Nowa Technika Wojskowa”, nr 4 (2015), s. 90, ISSN 1230-1655
- ↑ Hiszpania zainteresowana MQ-9 Reaper, „Lotnictwo Aviation International”, nr 3 (2015), s. 8, ISSN 2450-1298
- ↑ Hiszpania kupuje bezzałogowce Reaper, „Lotnictwo Aviation International”, nr 3 (2016), s. 4, ISSN 2450-1298
- ↑ World Air Forces 2016 - Flightglobal, 2015-12-18.
- ↑ Order of Battle
- ↑ LOCKHEED P-3 -ORION
- ↑ zdjęcie A310-304.
Bibliografia | edytuj kod
- Lindsday Peacock: Lotnictwo wojskowe świata. OTiK, 1994. ISBN 83-900902-2-8.
OryginałEdytujHistoria i autorzy
