I liga polska w piłce nożnej (1986/1987) w encyklopedii
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwaniaI liga 1986/1987 – 53. edycja najwyższych w hierarchii rozgrywek ligowych polskiej klubowej piłki nożnej.
Absolutnym beniaminkiem ligi była Olimpia Poznań.
Spis treści
- 1 Uczestnicy
- 2 Wyniki
- 3 Tabela
- 4 Statystyka sezonu
- 5 Uwagi
- 6 Klasyfikacja medalowa mistrzostw Polski po sezonie
- 7 Linki zewnętrzne
- 8 Przypisy
Uczestnicy | edytuj kod
OLIMOTŚLĄZLURCHLEGPOGGWBLPOPBTLGDGZAŁKSSMIKATWID Lokalizacja klubów grających w I lidze 1986/1987Wyniki | edytuj kod
Tabela | edytuj kod
Legenda:
Statystyka sezonu | edytuj kod
- Rozegrano 237 meczów
- Strzelono 535 goli
- Średnia goli na mecz: 2,26
- Zwycięstw gospodarzy: 103
- Remisów: 86
- Zwycięstw gości: 48
- Król strzelców: Marek Leśniak - Pogoń Szczecin (24 gole)
Uwagi | edytuj kod
Od sezonu 1986/87 wprowadzono nowy system punktowania. Za mecze wygrane różnicą 3 bramek ( 3-0, 4-1, 5-1 itd. ) przyznawano 3 pkt, za przegranie meczu różnicą 3 bramek odejmowano 1 pkt. Punktacja nie dotyczyła walkowerów, za które przyznawano 2 pkt. a wynik spotkania weryfikowany był jako 3-0.
Polonia Bytom spadła do II ligi po barażach z Olimpią Poznań (w Bytomiu 2:2, w Poznaniu 0:0).
PZPN unieważnił mecze:
- Lech Poznań - Polonia Bytom (1:1)
- Zagłębie Lubin - Ruch Chorzów (0:2)
- Olimpia Poznań - Stal Mielec (1:3)
z powodu braku zaangażowania w grę zawodników z Poznania i Lubina.
Unieważniono także i nakazano powtórzenie spotkania Górnik Wałbrzych – Motor Lublin (4:0).
Kolejna afera wybuchła podczas baraży – w meczu Ruch Chorzów – Lechia Gdańsk 1:2 bramkę dla gości zdobył bramkarz "niebieskich" Janusz Jojko wrzucając sobie piłkę do siatki. Sprzątaczka w szatni Ruchu znalazła reklamówkę z pieniędzmi, ale nikt się do niej nie przyznał.[1]
Klasyfikacja medalowa mistrzostw Polski po sezonie | edytuj kod
Tabela obejmuje wyłącznie zespoły mistrzowskie.