Irena Grywińska w encyklopedii
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania Grób Ireny Grywińskiej-Adwentowicz i jej męża Karola na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w WarszawieIrena Grywińska, również Grywińska-Adwentowicz, z domu Sztange lub Stange, (ur. 28 października 1895 w Kaliszu[1] albo w Warszawie[2] – zm. 26 grudnia 1969 w Warszawie) – polska aktorka, reżyserka.
Szkołę średnią ukończyła w Kaliszu, studiowała w Dreźnie. Występowała od 1923, głównie w Łodzi, Warszawie, Lwowie. W latach 1932 - 1939 prowadziła (wspólnie z mężem) Teatr Kameralny w Warszawie, w którym także grała (Amelię w Mazepie Juliusza Słowackiego, Norę Henryka Ibsena) i reżyserowała. Po II wojnie światowej pracowała w teatrach Katowic, Krakowa, Łodzi (Teatr Powszechny). Od roku 1951 w Warszawie (teatry: Nowy, Powszechny, Ludowy - w latach 1955 - 1959 także dyrektor, Klasyczny). Wystawiła m.in. Dwa teatry Jerzego Szaniawskiego (1946), Uciekła mi przepióreczka... Stefana Żeromskiego (1957), Pannę Julię Augusta Strindberga.
Była żoną Karola Adwentowicza (ich ślub odbył się 2 lipca 1936 w kościele ewangelicko-reformowanym w Warszawie[3]).
Została pochowana na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie.
Przypisy | edytuj kod
- ↑ Irena Grywińska (pol.). Encyklopedia Teatru Polskiego. [dostęp 2019-09-30].
- ↑ Irena Grywińska (pol.). filmpolski.pl. [dostęp 2019-09-30].
- ↑ Ślub Adwentowicza. „Gazeta Lwowska”, s. 2, Nr 151 z 5 lipca 1936.
Bibliografia | edytuj kod
- Irena Grywińska w bazie filmpolski.pl
