Język koriacki w encyklopedii
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwaniaJęzyk koriacki – język paleoazjatycki z rodziny czukocko-kamczackiej, używany przez Koriaków.
Język ten używany jest w zachodnim skrawku Syberii – w środkowej części Kamczatki, zwłaszcza w Okręgu Koriackim
Językiem koriackim posługuje się niespełna 5 000 osób, tj. 53% populacji Koriaków (dane z 1989 r.). Język ten jest wypierany przez język rosyjski; jeszcze w 1959 r. koriackim posługiwało się 99,6% Koriaków.
W języku koriackim wyróżnia się 11 dialektów.
Piśmiennictwo od 1931 r., początkowo w alfabecie łacińskim, następnie cyrylicą.
Alfabet używany do zapisu języka koriackiego
Kontrola autorytatywna (język):