Języki sepickie w encyklopedii
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwaniaJęzyki sepickie (sepik) – rodzina ponad 50 języków papuaskich używanych głównie w prowincji Sepik Wschodni, w rejonie rzeki Sepik.
Klasyfikacja | edytuj kod
Opracowano na podstawie materiału źródłowego[1][2][3]. W obrębie tych systematyk języki papi są zaliczane albo do grupy języków ze Wzgórz Sepik albo jako języki nadrzeczne Leonhard Schultze.
Przypisy | edytuj kod
- ↑ Sepik, Ethnologue [zarchiwizowane z adresu 2020-04-19] (ang.).
- ↑ William A. Foley (2018). The Languages of the Sepik-Ramu Basin and Environs. [w:] Bill Palmer (red.). The Languages and Linguistics of the New Guinea Area: A Comprehensive Guide. The World of Linguistics. 4. Berlin: De Gruyter Mouton. S. 197–432. ISBN 978-3-11-028642-7 (ang.)
- ↑ Alfred F. Majewicz, Języki świata i ich klasyfikacja, s. 96, 101