Jakub M. Godzimirski

Jakub M. Godzimirski w encyklopedii

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

Jakub M. Godzimirski (ur. 1957) – polski i norweski antropolog.

Spis treści

Życiorys | edytuj kod

Absolwent Uniwersytetu Warszawskiego (1981). Doktorat w Polskiej Akademii Nauk w 1987. Od 1995 pracownik Norsk Utenrikspolitisk Institutt – Norweskiego Instytutu Spraw Międzynarodowych – na stanowisku starszego pracownika naukowego. Profesor na Wydziale Rusiologii i Eurazji (dawniej – Centrum Rusycystyki), gdzie kieruje Programami Energetycznymi. Zajmuje się rosyjską polityką zagraniczną, obronną, integracją europejską oraz polityką energetyczną.

Publikacje | edytuj kod

  • Russian security policy objectives in the Baltic Sea and the Barents Area, Oslo: Den Norske Atlanterhavskomité 1998.
  • 11 September 2001 and the shift in Russia’s policy towards NATO, Oslo: Den Norske atlanterhavskomité 2002.
  • (redakcja) Russian energy in a changing world: what is the outlook for the hydrocarbons superpower?, ed. by Jakub M. Godzimirski, Farnham: Ashgate 2013.

Publikacje w języku polskim | edytuj kod

  • (przekład) Georges Auzou, Na początku Bóg stworzył świat: historia a wiara, przeł. Jakub M. Godzimirski, Warszawa: „Pax” 1990.
  • (redakcja) Antropologia śmierci: myśl francuska, wyboru dokonali i przeł. Stanisław Cichowicz i Jakub M. Godzimirski, wstępem opatrzył S. Cichowicz, Warszawa: PWN 1993.
  • (współautorzy: Lidia Puka, Marta Stormowska), Czy UE wyciągnęła wnioski z kryzysu na Ukrainie? Zmiany w rządzeniu w obszarze bezpieczeństwa, energii i migracji, Warszawa: Polski Instytut Spraw Międzynarodowych 2015.

Bibliografia | edytuj kod

Kontrola autorytatywna (osoba):
Na podstawie artykułu: "Jakub M. Godzimirski" pochodzącego z Wikipedii
OryginałEdytujHistoria i autorzy