Jan Nepomucen Zboiński w encyklopedii
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwaniaJan Nepomucen Zboiński herbu Ogończyk (zm. 1805) – szambelan Stanisława Augusta Poniatowskiego w 1777 roku[2], deputat na Trybunał Główny Koronny w 1779 roku,[3] starosta mszański.
Życiorys | edytuj kod
Członek konfederacji Andrzeja Mokronowskiego w 1776 roku i poseł na sejm 1776 roku z województwa płockiego[4]. Poseł sandomierski na sejm 1782 roku[5]. Poseł ziemi dobrzyńskiej na Sejm Czteroletni w 1788 roku[6]. 29 kwietnia 1791 roku przyjął obywatelstwo miejskie na Ratuszu Miasta Warszawy. [7]. 2 maja 1791 roku podpisał asekurację, w której zobowiązał się do popierania projektu Ustawy Rządowej[8]. Jako deputowany do konstytucji z prowincji Wielkopolskiej podpisał konstytucję 3 maja. Członek Zgromadzenia Przyjaciół Konstytucji Rządowej.
W 1791 roku odznaczony Orderem Orła Białego, w 1781 został kawalerem Orderu Świętego Stanisława.
Bibliografia | edytuj kod
- Kawalerowie i statuty Orderu Orła Białego 1705-2008, 2008
- Volumina Legum t. IX, Kraków 1889
Przypisy | edytuj kod
- ↑ Dane biograficzne na stronie Sejmu Wielkiego
- ↑ Antoni Magier, Estetyka miasta stołecznego Warszawy, 1963, s. 436.
- ↑ Piotr Gałkowski, Genealogia ziemiaństwa ziemi dobrzyńskiej XIX-XX wieku (do 1939 roku), Rypin 1997, s. 216.
- ↑ Volumina Legum, t. VIII, Petersburg 1860, s. 528.
- ↑ Volumina Legum, t. IX, Kraków 1889, s. 2
- ↑ Kalendarzyk narodowy y obcy na rok ... 1792. ..., Warszawa 1791, s. 322.
- ↑ Leon Potocki, Wincenty Wilczek i pięciu jego synów, dwa tomy w jednym, Poznań 1859, s. 143.
- ↑ Bronisław Dembiński, W przededniu 3-maja 1791 roku, w: Tygodnik Ilustrowany, nr 1 13 stycznia 1906 roku, s. 10.
OryginałEdytujHistoria i autorzy
