Jan Zaleski (chemik) w encyklopedii
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwaniaJan Zaleski (ur. 8 marca 1869 w Kalwarii Augustowskiej, zm. 22 sierpnia 1932 w Warszawie) – polski biochemik, wykładowca na Uniwersytecie Warszawskim.
Docent chemii na uniwersytecie w Piotrogrodzie w roku 1917, w latach 1917-1918 profesor tej uczelni. W 1921 został członkiem korespondentem Polskiej Akademii Umiejętności. Po wybuchu I wojny światowej działał w ramach Polskiego Towarzystwa Pomocy Ofiarom Wojny w Petersburgu.
Od roku 1922 był profesorem chemii farmaceutycznej i toksykologicznej na Uniwersytecie Warszawskim. Jednocześnie od roku 1928 objął stanowisko profesora chemii analitycznej. W roku 1924 opracował nową metodę otrzymywania heminy.
Bibliografia | edytuj kod
- Mały słownik chemiczny, Wiedza Powszechna, W-wa, 1971
- Strona Katedry Historii Medycyny CM UJ
- ISNI: 0000 0001 1316 4838
- VIAF: 165176332
- PLWABN: 9810669438405606
- NUKAT: n2014190685
- WorldCat: viaf-165176332
Na podstawie artykułu: "Jan Zaleski (chemik)" pochodzącego z Wikipedii
OryginałEdytujHistoria i autorzy
OryginałEdytujHistoria i autorzy