Janina Górzyńska-Bierut

Janina Górzyńska-Bierut w encyklopedii

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

Janina Górzyńska-Bierut (ur. 30 stycznia 1890 w Lublinie, zm. 17 kwietnia 1985) – polska przedszkolanka, formalnie pierwsza dama jako małżonka prezydenta Bolesława Bieruta.

Życiorys | edytuj kod

Była córką Bronisławy z Zawadzkich i Stanisława Górzyńskiego.

Przed II wojną światową pracowała jako przedszkolanka, zatrudniona przez Zofię Staniszewską, która założyła przedszkole i wraz z mężem Eugeniuszem Staniszewskim administrowali majątkiem Studzianki w okolicach Lublina. Tutaj Janina Górzyńska poznała Bolesława Bieruta, który razem z Janem Hemplem prowadzili prace miernicze w majątku Studzianki[1].

3 lipca 1921 w Lublinie Janina Górzyńska i Bolesław Bierut wzięli ślub.[2] 12 lutego 1923 urodziła się ich córka Krystyna, a 29 stycznia 1925 – syn Jan. W latach późniejszych Bierutowie nie żyli ze sobą, ale do końca utrzymywali przyjacielskie stosunki. W tym czasie Bolesław Bierut był w nieformalnym związku z Małgorzatą Fornalską, z którą miał córkę Aleksandrę, a od 1944 żył z Wandą Górską.

Od 1944 do 1947 Bolesław Bierut był przewodniczącym Krajowej Rady Narodowej, a następnie – do 1952 – prezydentem i zarazem przewodniczącym Rady Państwa. Ponadto w 1948 został I sekretarzem KC PPR, a następnie – do śmierci w 1956 – stał na czele PZPR. W latach 1952–1954 był też premierem. W tym czasie Janina Górzyńska była pierwszą damą, a w latach 1952–1954 była również małżonką premiera. W tym czasie często była mylona przez gości z zagranicy z Wandą Górską, która była nazywana królową Belwederu. Po śmierci Bolesława Bieruta, Janina Górzyńska dbała o pamięć o nim[3].

Grób Janiny Górzyńskiej-Bierut oraz Krystyny Bierut-Maminajszwili na Wojskowych Powązkach w Warszawie

Była działaczką Robotniczego Towarzystwa Przyjaciół Dzieci i Towarzystwa Przyjaciół Dzieci[4]. Odznaczona m.in. Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski, Złotym Krzyżem Zasługi[5] (dwukrotnie), Medalem Zwycięstwa i Wolności, Warszawskim Krzyżem Powstańczym[6], a także Odznaką Zasłużonego Działacza TPD[4].

Zmarła 17 kwietnia 1985 i została pochowana na Cmentarzu Komunalnym na Powązkach (kwatera 4DII-1-9)[7].

Przypisy | edytuj kod

  1. ↑ J. Chyliński, Jaki był Bolesław Bierut. Wspomnienia Syna, Wydawnictwo Oficyna Drukarska 01-142 Warszawa, ul. Sokołowska 12 a, 1999, s. 33.
  2. ↑ Fot. 7. Fotokopia skróconego aktu małżeństwa Bolesława Bieruta i Janiny Górzyńskiej w: J. Chyliński, op. cit.
  3. ↑ Historia pierwszych dam.
  4. ↑ a b „Życie Warszawy”, nr 92 z 20–21 kwietnia 1985, s. 11 (nekrolog).
  5. ↑ 20 czerwca 1947 „za wybitne zasługi na polu opieki nad dzieckiem” M.P. z 1947 r. nr 103, poz. 685.
  6. ↑ „Trybuna Ludu”, nr 92 z 20–21 kwietnia 1985, s. 7 (nekrolog).
  7. ↑ Wyszukiwarka cmentarna – Warszawskie cmentarze.
Na podstawie artykułu: "Janina Górzyńska-Bierut" pochodzącego z Wikipedii
OryginałEdytujHistoria i autorzy