Jasień (Ustrzyki Dolne) w encyklopedii
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwaniaJasień – dawna wieś, część miasta Ustrzyki Dolne w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie bieszczadzkim, w gminie Ustrzyki Dolne[1].
Leży na trasie małej i dużej pętli bieszczadzkiej.
Spis treści
Historia[2] | edytuj kod
W 1494 roku Jan Olbracht przekazał wieś rodzinie Ustrzyckich jako nagrodę za zasługi w wyprawie bukowińskiej. Ponowna lokacja Jasienia – na prawie wołoskim miała miejsce w 1559 roku, wtedy też dosiedlono wieś ludnością wołoską. Pierwszą świątynią we wsi była cerkiew prawosławna. W 1611 roku została przekształcona w cerkiew unicką. W 1664 Stanisław Ustrzycki, podstarości przemyski założył parafię rzymskokatolicką i ufundował drewniany kościółek. Utworzenie parafii potwierdził dyplomem król Jan Kazimierz w 1666. Z czasem parafia objęła 21 miejscowości, w tym również Ustrzyki Dolne. Obecny kościół murowany wybudowano po 1740. W 1743 nastąpiła jego konsekracja. Po 28 września 1939 roku Jasień znalazł się w granicach ZSRR. Od czerwca 1941 należał do niemieckiego Dystryktu Galicja. Niemcy zgodzili się na otwarcie polskiej szkoły do której uczęszczało 43 uczniów oraz szkoły ukraińskiej, w której uczyło się 110 uczniów. W 1944 roku Jasień ponownie znalazł się w granicach ZSRR, by ostatecznie powrócić do Polski po 15 lutym 1951, w ramach regulacji granicy między PRL a ZSRR.
Sanktuarium | edytuj kod
Osobny artykuł: Sanktuarium Matki Bożej Rudeckiej Królowej Bieszczadzkiej w Ustrzykach Dolnych-Jasieniu.Przypisy | edytuj kod
Linki zewnętrzne | edytuj kod
- Jasień 3.) J., wś nad Jacionką wpadającą do Strwiąża, pow. Lisko, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. III: Haag – Kępy, Warszawa 1882, s. 469 .
OryginałEdytujHistoria i autorzy
