Jean-Pierre Jeunet

Jean-Pierre Jeunet w encyklopedii

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

Jean-Pierre Jeunet (ur. 3 września 1953 w Roanne) – francuski reżyser, scenarzysta i producent filmowy.

Spis treści

Życiorys | edytuj kod

Jego wczesne filmy, zwłaszcza stworzone z Markiem Caro toczą się w przyszłości, ale w atmosferze retro, co podkreśla kolorystyka zdjęć[1].

Jeunet obsadza swoje filmy aktorami o niezwykłych twarzach i często używa obiektywów szerokokątnych, aby otrzymać charakterystyczny zniekształcony obraz. Dominique Pinon wystąpił we wszystkich pięciu długometrażowych filmach Jeuneta, a Ron Perlman w Mieście zaginionych dzieci oraz w Obcym: Przebudzenie. Sam reżyser, pytany o cechy charakterystyczne swojego kina, powiedział: Tony są ciepłe, aktorzy mają wyraziste gęby, dialogi pachną Jakiem Prévertem i zawsze pojawia się motyw dzieciństwa[2].

Sukces Miasta zaginionych dzieci spowodował zaproszenie reżysera do pracy nad czwartą częścią Obcego (Obcy: Przebudzenie). Nieprzychylnie przyjęty przez krytykę Obcy IV okazał się sukcesem kasowym i pozwolił Jeunetowi sfinansować następny projekt – Amelię, która została nominowana do Oscara w kilku kategoriach i do nagrody César (w 13 kategoriach – otrzymała 4)[3].

Jeunet miał zekranizować powieść Życie Pi, ale ostatecznie nie doszło to do skutku. Sam powiedział: Poświęciłem dwa lata na projekt Life of Pi, który miałem realizować dla 20th Century Fox, ale już wiadomo, że tego filmu nie zrobię - być może zrealizuje go Ang Lee[4].

Zasiadał w jury konkursu głównego na 52. MFF w Wenecji (1995). Przewodniczył obradom jury sekcji „Cinéfondation” na 51. MFF w Cannes (1998).

Filmografia | edytuj kod

Teledyski | edytuj kod

Przypisy | edytuj kod

  1. ↑ Jean-Pierre Jeunet (fr.). AlloCiné. [dostęp 2020-08-02].
  2. ↑ Jacek Szczerba (2010-09-10): Kino z puszki na ciastka (pol.). „Gazeta Wyborcza”. [dostęp 2020-08-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-08-02)].
  3. ↑ Lucia Bozzola: Jean-Pierre Jeunet Biography. AllMovie. [dostęp 2020-08-02].
  4. ↑ Paweł T. Felis (2010-09-10): Bez śmiechu nie da się wytrzymać (pol.). „Gazeta Wyborcza”. [dostęp 2020-08-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-08-02)].

Bibliografia | edytuj kod

Linki zewnętrzne | edytuj kod

Kontrola autorytatywna (osoba):
Na podstawie artykułu: "Jean-Pierre Jeunet" pochodzącego z Wikipedii
OryginałEdytujHistoria i autorzy