Jisra’el Me’ir Lau w encyklopedii
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwaniaJisra’el Me’ir Lau (hebr. ישראל מאיר לאו; ur. 1 czerwca 1937 w Piotrkowie Trybunalskim) – izraelski rabin, przewodniczący Jad Waszem.
Syn rabina Mojżesza Chaima Laua (1892–1942), ostatniego rabina Piotrkowa Trybunalskiego, który zginął w obozie zagłady w Treblince[1]. Przez rodzinę był nazywany Lolkiem[2]. Dzieciństwo spędził w Piotrkowie (od 1939 w getcie), a w latach 1943–1945 przebywał wraz ze starszym bratem Naftalim w częstochowskim getcie oraz obozie pracy przymusowej Hasag-Częstochowianka, skąd w styczniu 1945 został w plecaku wywieziony przez brata do obozu koncentracyjnego Buchenwald[2]. Od 1945 w Palestynie[1]. Tu pobierał nauki w słynnej jesziwie Kol Tora(ang.) i jesziwie poniewieżskiej[2].
Israel Meir Lau jako ośmioletni chłopiec w ramionach Elazara Schiffa, innego więźnia Buchenwaldu w dniu przybycia do Hajfy 15 lipca 1945.21 lutego 1993 wybrany na stanowisko naczelnego aszkenazyjskiego rabina Izraela, pozostał nim do 2003. W 2005 został naczelnym rabinem Tel Awiwu, a w 2008 przewodniczącym Jad Waszem[1]. Pochodzący z Polski Israel Meir Lau był pierwszym naczelnym rabinem Izraela, który spotkał się z papieżem od założenia państwa żydowskiego w 1948. Nastąpiło to 21 września 1993 w Castel Gandolfo, kiedy Jan Paweł II przyjął zaproszenie do Ziemi Świętej[2][3]. Do ponownego spotkania doszło 23 marca 2000 w siedzibie Wielkiego Rabinatu w Jerozolimie[4].
Napisał wydaną w 2000 książkę pt. Do Not Raise Your Hand Against the Boy (tłum. Nie podnoś ręki na chłopca)[1]. 20 października 2009 uczestniczył w odsłonięciu pomnika ofiar częstochowskiego getta. W 2005 otrzymał Nagrodę Izraela, najważniejszą izraelską nagrodę państwową za szczególny wkład dla społeczeństwa i państwa Izrael[5]. W 2011 otrzymał najwyższe francuskie odznaczenie – Legię Honorową, przyznaną za wysiłki na rzecz pokoju pomiędzy różnymi religiami[2].
Jest młodszym bratem Naftalego Laua-Lawiego, polityka[1][6] i ojcem rabina Davida Laua(ang.), który w 2013 także został wybrany naczelnym aszkenazyjskim rabinem Izraela[7][2]. Ma ośmioro dzieci[5].
Przypisy | edytuj kod
- ↑ a b c d e Israel Meir Lau (ang.). Jewish Virtual Library. [dostęp 2020-02-18].
- ↑ a b c d e f Lau Izrael Meir (pol.). Wirtualny Sztetl. Muzeum Historii Żydów Polskich POLIN, 2000-03-24. [dostęp 2020-02-22].
- ↑ Kalendarium życia i służby Jana Pawła II (pol.). nowytarg.pl. [dostęp 2020-02-21].
- ↑ Omer Anati: Łzy w Yad Vashem (pol.). Polska Press, 2000-03-24. [dostęp 2020-02-18].
- ↑ a b Laureaci Nagrody Izraela w 2005. Rabbi Israel Meir Lau (hebr.). ACUM (Wydział Nagrody Izraela w Ministerstwie Edukacji). [dostęp 2020-02-22].
- ↑ Greer Fay Cashman: Journalist and author Naphtali Lavie dies at 88 (ang.). The Jerusalem Post. [dostęp 2020-02-18].
- ↑ Nowi naczelni rabini Izraela (pol.). Instytut Gość Media, 2013-07-25. [dostęp 2020-02-18].
- ISNI: 0000 0001 0654 3223
- VIAF: 52804550
- LCCN: nr91002676
- GND: 130884332
- LIBRIS: 20dhlx5l18gf063
- BnF: 15054592q
- NKC: zmp2012738977
- NTA: 094996946
- NUKAT: n2012212607
- NLI: 000081357
- WorldCat: lccn-nr91002676
OryginałEdytujHistoria i autorzy
