José Mauro de Vasconcelos

José Mauro de Vasconcelos w encyklopedii

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

José Mauro de Vasconcelos (ur. 26 lutego 1920 w Rio de Janeiro, zm. 1984 w São Paulo) – pisarz brazylijski. Syn Portugalczyka i Indianki. Jeden z najpopularniejszych za granicą pisarzy brazylijskich, w kraju nie uzyskał uznania. Studiował prawo, medycynę, filozofię, malarstwo. Był trenerem, handlarzem, rybakiem, nauczycielem i pielęgniarzem w dżungli.

Znany z serii, opartej na motywach autobiografii, o chłopcu Zezé – Moje drzewko pomarańczowe, Rozpalmy słońce, Na rozstajach. Opowiada w niej z punktu widzenia dziecka o biedzie, dorastaniu, wyobraźni.

Dzieła | edytuj kod

Cykl "Zezé"
  • O Meu Pé de Laranja Lima (1968) – Moje drzewko pomarańczowe
  • Vamos Aquecer o Sol (1974) – Rozpalmy słońce (Chodź, obudzimy słońce)
  • Doidão (1963) – Na rozstajach
Pozostałe
  • Banana Brava (1942)
  • Barro Blanco (1945)
  • Longe da Terra (1949)
  • Vazante (1951)
  • Arara Vermelha (1953)
  • Arraia de Fogo (1955)
  • Rosinha, Minha Canoa (1962)
  • O Garanhão das Praias (1964)
  • Coração de Vidro (1964)
  • As Confissões de Frei Abóbora (1966)
  • Rua Descalça (1969)
  • O Palácio Japonês (1969)
  • Farinha Órfã (1970)
  • Chuva Crioula (1972)
  • O Veleiro de Cristal (1973)
Kontrola autorytatywna (osoba):
Na podstawie artykułu: "José Mauro de Vasconcelos" pochodzącego z Wikipedii
OryginałEdytujHistoria i autorzy