Juliusz Janusz Stachý

Juliusz Janusz Stachý w encyklopedii

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

Juliusz Janusz Stachý (ur. 9 kwietnia 1930 we Lwowie, zm. 4 kwietnia 2012 w Warszawie[2]) – polski hydrolog, hydrotechnik, wykładowca akademicki, autor podstaw projektowania obiektów technicznych gospodarki wodnej.

Spis treści

Życiorys | edytuj kod

Matka Janina z domu Rodzynkiewicz, biolog, była asystentką na Wydziale Rolnym Politechniki Lwowskiej. Zmarła na raka w 1934. Ojciec był inżynierem leśnictwa. Ze Lwowa przeniósł się do Krakowa gdzie ukończył na tajnych kompletach 1 klasą gimnazjum i był zatrudniony jako robotnik drogowy. Po wojnie trzy lata kontynuował naukę w Państwowym Gimnazjum i Liceum im. Adama Mickiewicza w Katowicach ostatecznie w 1949 ukończył i zdał maturę w Liceum im. Księcia Józefa Poniatowskiego w Warszawie. Dzięki wsparciu prof.Kazimierza Rodowicza został przyjęty na Inżynierski Kurs Hydrologiczny przy Politechnice Warszawskiej. W 1952 uzyskał dyplom inżyniera hydrologa. Uzupełnił wykształcenie na Wydziale Budownictwa Wodnego Politechniki Warszawskiej uzyskując magisterium w 1956 pisząc pracę z zakresu gospodarki wodnej na kaskadzie zbiorników. Od listopada 1952 do maja 1999 pracował w Instytucie Meteorologii i Gospodarki Wodnej. W 1954 został asystentem na Wydziale Budownictwa Wodnego Politechniki Warszawskiej. W czerwcu 1964 obronił doktorat na podstawie rozprawy Związki średniego odpływu na obszarze Polski w funkcji parametrów regionalnych. Promotorem pracy był Julian Lambor. Na podstawie rozprawy Wieloletnia zmienność odpływu rzek polskich uzyskał w 1978 habilitację. Tytuł profesorski nauk technicznych otrzymał w 1980. Wykładał na Politechnice Warszawskiej i Uniwersytecie Warszawskim. Przebywał także na stażach naukowych w USA, na Węgrzech, w ZSRR, Rumunii i w Wielkiej Brytanii. Był ekspertem ds. hydrologii z ramienia Światowej Organizacji Meteorologicznej w Ugandzie, a także ds. planowania zasobów wodnych w Bangladeszu (z ramienia ONZ)[3]. Był członkiem Światowej Organizacji Meteorologicznej, od 1964 Komitetu Hydrologii w Genewie), w latach 1966-1992 Komitetu Gospodarki Wodnej PAN zasiadał w radzie naukowej IMUZ w latach 1976-1980. Wydał 66 rozpraw i artykułów naukowych, 28 artykułów informacyjnych i sprawozdań, oraz 17 opracowań naukowych.

Pochowany został 11 kwietnia 2012 na Cmentarzu Powązkowskim w Warszawie[4].

Odznaczenia | edytuj kod

Wybrane publikacje | edytuj kod

  • Zasady obliczania maksymalnych przepływów prawdopodobnych
  • Podstawy metodyczne zasad obliczania przepływów średnich niskich
  • koncepcja Atlasu hydrologicznego Polski

Przypisy | edytuj kod

  1. ↑ Prof. dr hab. inż. Juliusz Janusz Stachy, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [online] [dostęp 2017-09-10] .
  2. ↑ Nekrolog profesora w Gazecie Wyborczej
  3. ↑ Andrzej Ciepielowski, Pożegnania - Juliusz Janusz Stachý (1930-2012), w: Acta Scientarum Polonorum. Architectura, nr 10(4) wyd.2011, s.43-45
  4. ↑ Barbara Fal Juliusz Janusz Stachý (1930-2012)-Wspomnienia pośmiertne
Kontrola autorytatywna (osoba):Identyfikatory zewnętrzne:
Na podstawie artykułu: "Juliusz Janusz Stachý" pochodzącego z Wikipedii
OryginałEdytujHistoria i autorzy