Karol Eugeniusz Wirtemberski w encyklopedii
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwaniaKarol Eugeniusz Wirtemberski, niem. Karl Eugen (ur. 11 lutego 1728 w Brukseli, zm. 24 października 1793 w Hohenheim) – książę Wirtembergii.
Życiorys | edytuj kod
Najstarszy syn księcia Karola Aleksandra i księżniczki Marii Augusty. W momencie śmierci ojca miał 9 lat, krajem w tym czasie administrowali książę Karol Wirtemberski-Neuenstadt i Karol Fryderyk Wirtemberski (książę oleśnicki).
Przebywał na dworze Fryderyka II – króla pruskiego. W wieku 16 lat przejął władzę w księstwie. Swoją władzę opierał na zasadach absolutyzmu. Chciał podporządkować sobie wszystkich panów w kraju oraz powiększyć swój dwór.
W 1748 roku poślubił Elżbietę Fryderykę Zofię, księżniczkę pruską, córkę Wilhelminy Pruskiej. Małżeństwo nie było szczęśliwe, ponieważ Karol miał liczne grono kochanek. Małżeństwo to było ukłonem w stronę protestanckiej Wirtembergii, która bardzo źle znosiła katolickich władców. Dla małżonki księcia odprawiano nabożeństwa luterańskie w zamkowej kaplicy.
Książę Karol był wielkim miłośnikiem i mecenasem sztuki, a zwłaszcza opery, baletu i teatru. Jego dwór w Stuttgarcie i Ludwigsburgu stał się w II połowie XVIII wieku prężnym i promieniującym na całą Europę ośrodkiem kultury[1]. Zasłynął z rozrzutności i wielu kochanek, które wybierał na ogół spośród tancerek, aktorek i śpiewaczek swojego teatru. Ale też sprawnie zarządzał państwem i wspierał artystów, takich jak: kapelmistrz i kompozytor operowy Niccolò Jommelli, malarz i scenograf Giovanni Battista Innocenzo Colombo, choreograf i reformator baletu Jean-Georges Noverre, poeta i dramaturg Friedrich Schiller i wielu innych[2]. Założył też w Stuttgarcie słynną Hohe Karlsschule[3].
Oblicza się, że miał ponad 70 zidentyfikowanych synów z nieprawego łoża[4], którym zapewniał opiekę i kariery. Nie pozostawił jednak prawowitego następcy tronu. Po jego śmierci władzę w księstwie przejął więc jego brat Ludwik Eugeniusz.
Przypisy | edytuj kod
- ↑ Musik und Musiker am Stuttgarter Hoftheater (1750-1918). Quellen und Studien, Herausgegeben Reiner Nägle, Wurttembergische Landesbibliothek, Stuttgart, 2000. ISBN 3-88282-054-3
- ↑ Rudolf Krauß: Das Stuttgarter Hoftheater von den ältesten Zeiten bis zur Gegenwart, Verlag Metzler, Stuttgart 1908.
- ↑ Heinrich Wagner: Geschichte der Hohen Carls-Schule, Verlag Etlinger, Würzburg 1856.
- ↑ Karl Eugen, walterbauer.org [dostęp 2018-02-19] .
- ISNI: 0000 0000 6630 0998
- VIAF: 60413202
- LCCN: n81132288
- GND: 118560158
- LIBRIS: zw9cddth2xrsr48
- BnF: 10687353z
- SUDOC: 079456316
- NKC: jo2015872342
- NTA: 19410589X
- Open Library: OL1993680A
- PLWABN: 9810694318305606
- RISM: pe176465
- WorldCat: lccn-n81132288
OryginałEdytujHistoria i autorzy
