Katakumby Kaum asz-Szukafa w encyklopedii
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania Wejście do katakumb
Katakumby Kaum asz-Szukafa[1] (arab. مقابر كوم الشقافة) – katakumby odkryte przypadkowo w Aleksandrii w Egipcie w 1900, jeden z siedmiu cudów średniowiecznego świata. Nazwa arabska jest tłumaczeniem greckiej nazwy Lofus Kerameikos[2] i w tłumaczeniu polskim oznacza wzgórze skorup i pochodzi od rozbijanych naczyń, których po uczcie nie wolno było wynosić z grobowca. Unikatowość katakumb wiąże się zarówno z ich rozplanowaniem, jak i widocznym połączeniem tradycji egipskich, greckich i rzymskich. Wewnątrz zachowany trzypoziomowy grób rodzinny z II-III w. (najniższy poziom zalany wodą) z triklinium (triclinium funebre) – salą z wykutymi w skale ławami, służącymi libacjom ku czci pochowanych zmarłych. Do naszych czasów przetrwały one w idealnym stanie[3].
Przypisy | edytuj kod
- ↑ Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych, Nazewnictwo geograficzne świata. Zeszyt 3, Warszawa 2004, str. 58
- ↑ Anna Szaleńcowa Egipt. Pascal Bielsko Biała, ISBN 978-83-7642-131-5, strona 123
- ↑ Egipt. Helios Gliwice 2015, ISBN 978-83-283-0344-7
Galeria | edytuj kod
Linki zewnętrzne | edytuj kod
OryginałEdytujHistoria i autorzy
