Katarzyna Chałasińska-Macukow

Katarzyna Chałasińska-Macukow w encyklopedii

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

Katarzyna Józefa Chałasińska-Macukow (ur. 20 marca 1946 w Łodzi) – polska fizyk i wykładowczyni akademicka, profesor nauk fizycznych, rektor Uniwersytetu Warszawskiego w latach 2005–2012, przewodnicząca Konferencji Rektorów Akademickich Szkół Polskich w latach 2008–2012.

Spis treści

Życiorys | edytuj kod

Córka Józefa Chałasińskiego, socjologa, siostra Grzegorza Chałasińskiego, chemika[1]. Absolwentka IX Liceum Ogólnokształcącego im. Klementyny Hoffmanowej w Warszawie. Po skończeniu w 1970 studiów na Wydziale Fizyki Uniwersytetu Warszawskiego przez cztery lata pracowała w Instytucie Fizyki Politechniki Warszawskiej. Powróciła następnie na UW, gdzie została zatrudniona w Instytucie Fizyki Doświadczalnej (do 1980). W 1979 na macierzystym uniwersutecie uzyskała stopień doktora. Od 1980 związana zawodowo z Instytutu Geofizyki, zaczynając na stanowisku adiunkta. W 1988 uzyskała stopień doktora habilitowanego nauk fizycznych. W 1992 została profesorem nadzwyczajnym, w 2002 profesorem zwyczajnym[2]. 20 listopada 1997 otrzymała tytuł naukowy profesora.

Pełniła szereg kierowniczych funkcji na UW. Była m.in. prodziekanem (1995–1996) i dziekanem (1996–2002) Wydziału Fizyki. W 2002 powołano ją na prorektora ds. spraw finansowych i polityki kadrowej. W 2005 zastąpiła odchodzącego po dwóch kadencjach rektora Piotra Węgleńskiego. W 2008 została wybrana na drugą czteroletnią kadencję, która upłynęła w 2012.

Jej obszar zainteresowań badawczych objął takie zagadnienia jak: optyka informacyjna, holografia, optyczne i hybrydowe przetwarzanie informacji[3]. Wykładała na uniwersytetach we Francji, Kanadzie i Hiszpanii[2].

Członek Polskiego Towarzystwa Fizycznego (w latach 2001–2003 pełniła funkcję wiceprezesa tej organizacji, a w latach 2014–2017 była jej prezesem[4]), członek korespondent Towarzystwa Naukowego Warszawskiego[5] i Międzynarodowego Towarzystwa Inżynierii Optycznej (SPIE)[3].

W latach 2008–2012 była przewodniczącą Konferencji Rektorów Akademickich Szkół Polskich[6].

Odznaczenia i wyróżnienia | edytuj kod

Odznaczona m.in. Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (2011)[7] i francuską Legią Honorową V klasy (2013)[8].

Uhonorowana tytułami doktora honoris causa: w 2009 Uniwersytetu Autonomicznego w Barcelonie (z którym współpracowała przez ponad 20 lat)[9][10], a w 2013 Podkarpackiego Uniwersytetu Narodowego im. Wasyla Stefanyka[11].

Przypisy | edytuj kod

  1. ↑ MagdalenaM. Bajer MagdalenaM., Chałasińscy, „Forum Akademickie” (2), 2013 [dostęp 2015-08-14] .
  2. ↑ a b Prof. Katarzyna Chałasińska-Macukow, Uniwersytet Warszawski [zarchiwizowane 2009-02-04] .
  3. ↑ a b Katarzyna Chałasińska-Macukow (2005–2012), Uniwersytet Warszawski [dostęp 2021-01-22] .
  4. ↑ Poczet Prezesów PTF, ptf.net.pl [dostęp 2020-07-05] .
  5. ↑ Prof. dr hab. Katarzyna Józefa Chałasińska-Macukow, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [online] [dostęp 2021-01-22] .
  6. ↑ KRASP obchodzi 15-lecie działalności, Polska Agencja Prasowa, 25 maja 2012 [dostęp 2020-07-05] .
  7. ↑ Odznaczenia i nominacje profesorskie, prezydent.pl, 5 grudnia 2011 [dostęp 2012-04-19] .
  8. ↑ Wręczenie odznaczeń: Małgorzacie Tryuk, Barbarze Kucharczyk i Katarzynie Chałasińskiej-Macukow (15 października 2013), ambafrance.org, 16 października 2013 [dostęp 2021-01-22] .
  9. ↑ Doktorat hc dla prof. Katarzyny Chałasińskiej-Macukow, studyinpoland.pl, 21 października 2009 [dostęp 2021-01-22] .
  10. ↑ Doktorat honoris causa dla rektor UW, wyborcza.pl, 15 października 2009 [dostęp 2021-01-22] .
  11. ↑ Doktoraty honoris causa dla Polaków, kuriergalicyjski.com, 29 listopada 2013 [dostęp 2021-01-22] .

Bibliografia | edytuj kod

Kontrola autorytatywna (osoba):Identyfikatory zewnętrzne:
Na podstawie artykułu: "Katarzyna Chałasińska-Macukow" pochodzącego z Wikipedii
OryginałEdytujHistoria i autorzy