Kazimierz IV Słupski

Kazimierz IV słupski w encyklopedii

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii (Przekierowano z Kazimierz IV Słupski) Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania Pieczęć piesza Kaźka słupskiego z 1373

Kazimierz IV (Kaźko słupski) (ur. 1351, zm. 2 stycznia 1377 w Bydgoszczy[1]) – książę dobrzyński, inowrocławski i słupski z dynastii Gryfitów, syn Bogusława V i Elżbiety Kazimierzówny, córki Kazimierza Wielkiego, króla Polski.

Spis treści

Życiorys | edytuj kod

Po śmierci matki wychowywany był na dworze krakowskim oraz cesarskim Karola IV, adoptowany przez Kazimierza Wielkiego przypuszczalnie w kwietniu 1369, aby Ludwik Węgierski nie mógł wyegzekwować tzw. „paktu o przeżycie”; otrzymał wówczas ziemie sieradzką i łęczycką. Już wcześniej przewidywany był na następcę przez Kazimierza Wielkiego. W 1360 roku ustalono małżeństwo Kaźka z Joanną Olgierdówną (Kenną), księżniczką litewską; jej przedwczesna śmierć w 1368 roku zakończyła małżeństwo i przypieczętowany nim sojusz. W 1370 książę Kazimierz uzyskał dodatkowo ziemię dobrzyńską (jako lenno), część Kujaw z Bydgoszczą, kasztelanię kruszwicką, Złotorię, Wałcz i Złotów[2][3].

Pomimo poparcia planów Kazimierza Wielkiego przez część „panów wielkopolskich”, sąd po śmierci króla anulował testament, a przyszłemu księciu słupskiemu pozwolono zatrzymać jedynie ziemię dobrzyńską, Kruszwicę, Wałcz i Złotów[3].

Dopuszczony do współrządów w 1370. Po śmierci ojca w 1374 objął władzę w księstwie słupskim, a w dwa lata później osiadł na stałe w ziemi dobrzyńskiej, gdzie wdał się w wojnę z księciem gniewkowskim Władysławem Białym[4]. Na skutek odniesionych ran (trafiony kamieniem w głowę) w czasie oblężenia zamku w Złotorii w pobliżu Torunia zmarł (bezpotomnie) 2 stycznia 1377 w Bydgoszczy. Pochowano go w klasztorze cystersów w Byszewie (Koronowie)[3][5].

Według ówczesnego prawa lennego ziemie i zamki, które objął w posiadanie Kaźko słupski, zostały przyłączone do Królestwa Polskiego[3], z wyłączeniem ziemi dobrzyńskiej, którą zarządzała Małgorzata, druga żona księcia. W 1378 zrzekła się ona praw do tych ziem na rzecz księcia Władysława Opolczyka[6].

Rodzina | edytuj kod

Kazimierz IV był dwukrotnie żonaty, tj. z Kenną (Joanną), córką księcia litewskiego Olgierda oraz Małgorzatą, córką Siemowita III Starszego. Z żadnego ze związków małżeńskich nie posiadał potomstwa[7].

Genealogia | edytuj kod

Przypisy | edytuj kod

  1. ↑ E. Rymar, Rodowód książąt pomorskich, ss. 320-323.
  2. ↑ E. Rymar, Rodowód książąt pomorskich, s. 320.
  3. ↑ a b c d K. Kozłowski, J. Podralski, Gryfici. Książęta Pomorza Zachodniego, s. 71.
  4. ↑ E. Rymar, Rodowód książąt pomorskich, ss. 320-321.
  5. ↑ E. Rymar, Rodowód książąt pomorskich, s. 321.
  6. ↑ E. Rymar, Rodowód książąt pomorskich, s. 323.
  7. ↑ E. Rymar, Rodowód książąt pomorskich, ss. 321-323.

Bibliografia | edytuj kod

Opracowania | edytuj kod

Literatura dodatkowa (online) | edytuj kod

Kontrola autorytatywna (osoba):
Na podstawie artykułu: "Kazimierz IV Słupski" pochodzącego z Wikipedii
OryginałEdytujHistoria i autorzy