Kazimierz Petrusewicz w encyklopedii
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania Grób Kazimierza Petrusewicza na wojskowych PowązkachKazimierz Petrusewicz (ur. 23 marca 1906 w Mińsku, zm. 26 marca 1982 w Warszawie) – syn Kazimierza Petrusewicza starszego (1872–1949), działacz komunistyczny, członek rządów PRL, biolog, członek rzeczywisty Polskiej Akademii Nauk, profesor Uniwersytetu Warszawskiego, członek PPR/PZPR w latach 1944–1982[1].
Życiorys | edytuj kod
Od 1931 członek Komunistycznego Związku Młodzieży Polskiej, od 1935 członek Komunistycznej Partii Polski. Członek wileńskiej grupy „Po prostu”. Tam poznał m.in. Jerzego Putramenta i Stefana Jędrychowskiego. W Wilnie uzyskał doktorat nauk biologicznych za pracę z ekologii pająków.
W okresie wojny w partyzantce radzieckiej. Po wojnie 1944–1945 wiceminister aprowizacji, 1945–1949 wiceminister żeglugi. W 1947 odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski[2].
Od 1949 profesor Uniwersytetu Warszawskiego. W latach 1949–1952 kierownik Wydziału Nauki i Szkolnictwa Wyższego KC PZPR. Od 1952 członek korespondent, od 1966 członek rzeczywisty Polskiej Akademii Nauk[3]. Organizator i kierownik Instytutu Ekologii PAN w Dziekanowie Leśnym. Był aktywnym propagatorem teorii Trofima Łysenki, dopiero po 1960 zaprzestał jej głoszenia.
W latach 1952–1959 prezes Polskiego Towarzystwa Przyrodników im. Kopernika.
Pochowany na wojskowych Powązkach (kwatera A 32 rząd TUJE grób 21)[4].
Przypisy | edytuj kod
- ↑ Spętana akademia, Polska Akademia Nauk w dokumentach władz PRL. Materiały partyjne 1950-1986, t. II, wybór, wstęp i opracowanie Patryk Pleskot, Tadeusz Paweł Rutkowski, Warszawa 2012, s. 47.
- ↑ M.P. z 1947 r. nr 78, poz. 519
- ↑ Członkowie PAN: Skorowidz
- ↑ Wyszukiwarka cmentarna – warszawskie cmentarze.
Bibliografia | edytuj kod
- Kazimierz Petrusewicz: Osobnik, populacja, gatunek, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1978.
- Kazimierz Petrusewicz, Nauka Pawłowa a materializm dialektyczny, Państwowe Zakłady Wydawnictw Szkolnych, Warszawa 1950.
- Wielka Encyklopedia Powszechna, tom 8, s. 606–607, PWN, Warszawa 1966.
- Anna Bikont, Sławomir Zagórski Burzliwe dzieje gruszek na wierzbie.
- ISNI: 0000 0000 8142 3160
- VIAF: 62425140
- LCCN: n50010677
- GND: 122262255
- SUDOC: 142894303
- NKC: xx0190392
- NTA: 069151423
- WorldCat
OryginałEdytujHistoria i autorzy
