Kierowca w encyklopedii
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania Szofer, Wielka Brytania, 1910 Szofer, Japonia Kierowca autobusu, USAKierowca – osoba uprawniona do kierowania pojazdem silnikowym lub motorowerem[1].
Spis treści
- 1 Kierowca osobisty
- 2 Kierowca autobusu
- 3 Kierowca z superlicencją
- 4 Taksówkarz
- 5 Kierowca w Polsce
- 6 Zobacz też
- 7 Przypisy
Kierowca osobisty | edytuj kod
Kierowców, którzy pobierają pensje kierując autami przewożącymi ważne osoby określa się szoferami. Słowo szofer wywodzi się od francuskiego terminu chauffeur (pol. palacz)[2], ponieważ pierwsze pojazdy (w tym ich kolejowe i morskie odpowiedniki, tj. parowce, parostatki itp.) napędzane były silnikami parowymi wymagającymi obsługi palacza. W węższym znaczeniu szoferem można określić kierowcę zatrudnionego do prowadzenia samochodów luksusowych (duże sedany lub limuzyny). Szofer może być zaliczany do tzw. służby domowej.
Kierowca autobusu | edytuj kod
Miejsce kierującego w autobusach zajmuje kierowca autobusu. Na dłuższych trasach w autobusie musi być minimum 2 kierowców zawodowych, co powoduje możliwość ciągłej jazdy przez 18 godzin. Zmieniają się oni cyklicznie, co cztery i pół godziny. Jest to spowodowane troską o bezpieczeństwo pasażerów.
Kierowca z superlicencją | edytuj kod
Jednymi z najlepiej zarabiających kierowców zawodowych są kierowcy Formuły One. Uprawnieniem w tym przypadku jest tzw. superlicencja.
Taksówkarz | edytuj kod
Osobny artykuł: Taksówkarz.Kierowca w Polsce | edytuj kod
Wymagania stawiane kierowcom w Polsce:
- Posiadanie odpowiedniej kat. prawa jazdy – A, B, C, D, B+E, C+E, D+E (wymiana dokumentu: amatorzy co 15 lat, zawodowcy co 5 lat).
- Niekaralność (kierowcy zawodowi).
- Uzyskanie świadectwa kwalifikacji na przewóz rzeczy (również materiałów niebezpiecznych) i osób (również taksówką), poprzez przejście jednorazowej kwalifikacji wstępnej, a następnie odbyciu co 5 lat szkolenia okresowego (kierowcy zawodowi).
- Wzięcie udziału w kursach z zakresu czasu pracy kierowcy i obsługi tachografu (kierowcy zawodowi).
- Poddanie się badaniom i psychotestom co 5 lat (kierowcy zawodowi).
- W przypadku prowadzenia prywatnej działalności gospodarczej – zdobycie certyfikatu kompetencji (przewoźnicy drogowi).
Zobacz też | edytuj kod
- Wzorowy Kierowca – tytuł honorowy i odznaka nadawana żołnierzom Wojska Polskiego
- Wzorowy Kierowca – cywilna odznaka honorowa okresu Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej
- kierujący
- maszynista
- operator pojazdów wolnobieżnych
- pilot
- przewoźnik
- rowerzysta
- woźnica
Przypisy | edytuj kod
- ↑ Ustawa z dnia 20 czerwca 1997 r. – Prawo o ruchu drogowym, art. 2 pkt 21 (Dz.U. z 2020 r. poz. 110).
- ↑ Objects to „Chauffeur". The New York Times 19-01-1902 [dostęp 2010-11-18] (ang.).