Kościół Matki Bożej Królowej Polski w Grotowie w encyklopedii
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwaniaKościół Matki Bożej Królowej Polski w Grotowie – ceglany kościół zlokalizowany we wsi Grotów, w gminie Drezdenko, w województwie lubuskim. Należy do parafii Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny z Rąpina. Usytuowany pośród zwartych kompleksów leśnych.
Historia i architektura | edytuj kod
Neogotycki obiekt powstał w 1887 i zastąpił wcześniejszą świątynię z 1790. Zgodę na budowę wyraził cesarz Wilhelm I, który przekazał także materiały na budowę kościoła. Z wdzięczności dla monarchy mieszkańcy w niedzielę, 21 marca 1897 posadzili pamiątkowy dąb, uświetniając w ten sposób setną rocznicę urodzin cesarza i dziesiątą budowy kościoła. Drzewo stoi do dziś za prezbiterium[1]. 3 i 26 lipca 1917 wojsko niemieckie zdewastowało częściowo świątynię, zdejmując z dzwonnicy trzy dzwony brązowe wykonane w 1893 oraz demontując 29 cynowych piszczałek organów. Wszystko to zarekwirowano na cele wojenne. 28 sierpnia 1917 miejscowy cieśla nazwiskiem Kernke zawiesił nowy, mały dzwon. 17 marca 1946 kościół poświęcony jako katolicki[2]. 14 lutego 1964 kardynał Stefan Wyszyński ustanowił odpust na 3 maja i nadał obecne wezwanie. 6 września 1987 biskup Paweł Socha poświęcił odnowiony kościół. Inicjatorem remontu był ks. Henryk Walczak. Ustawiono wtedy przed obiektem dwie figury: Niepokalanego Serca Maryi oraz apostołów Piotra i Pawła[3]. Obok kościoła, po przeciwległej stronie drogi leśnej stoi stalowa dzwonnica.
Galeria | edytuj kod
Przypisy | edytuj kod
- ↑ napis na tablicy in situ
- ↑ Parafia Trzebicz
- ↑ Ziemia Lubuska
OryginałEdytujHistoria i autorzy
