Kobyla (Beskid Śląski)

Na mapach: 49°37′29″N 18°51′15″E/49,624722 18,854167

Kobyla (Beskid Śląski) w encyklopedii

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

Kobyla (802 m n.p.m.) – szczyt w Paśmie Czantorii w Beskidzie Śląskim.

Kobyla (na niektórych mapach również jako Kobyła) stanowi kulminację bocznego ramienia, odchodzącego w rejonie Małego Stożka od głównego grzbietu pasma w kierunku północno-wschodnim, w stronę doliny Kopydła. Oddziela dolinę Dziechcinki na północy od doliny Łabajowa na południu. Wierzchołek wydłużony, porośnięty lasem. Pod wierzchołkiem, poniżej położonej od strony północnej polany z osiedlem Kobyla (administracyjnie należącym do Wisły), interesująca wychodnia skalna, zwana Krzakoską Skałą.

Przez Kobylą biegnie, omijając zalesiony wierzchołek od północy, niebiesko znakowany szlak turystyczny z Wisły Dziechcinki na Wielki Stożek.

Bibliografia | edytuj kod

  • Barański, Mirosław J.: Beskid Śląski. Pasmo Stożka i Czantorii. Przewodnik turystyczny. Wyd. Wydawnictwo PTTK "Kraj", Warszawa 1996, ​ISBN 83-7005-370-X​;
Na podstawie artykułu: "Kobyla (Beskid Śląski)" pochodzącego z Wikipedii
OryginałEdytujHistoria i autorzy