Kolej gondolowa na Szyndzielnię w encyklopedii
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania Nowe wagoniki po renowacji, 2017 Wagon dojeżdża do górnej stacji zimą... ... i latem Budynek dolnej stacji kolei
Kolej gondolowa na Szyndzielnię – całoroczna kolej gondolowa z Olszówki (dzielnica Bielska-Białej) na Szyndzielnię w Beskidzie Śląskim, w granicach administracyjnych tego miasta. Kolej wybudował Girak Austria.
Spis treści
- 1 Historia
- 2 Dane techniczne
- 3 Budynek starej stacji górnej
- 4 Przypisy
- 5 Bibliografia
- 6 Linki zewnętrzne
Historia | edytuj kod
Kolej gondolowa na Szyndzielnię jest pierwszą po II wojnie światowej koleją linową w Polsce i pierwszą koleją gondolową, nie kabinową. Budowa kolei rozpoczęła się w 1950 roku. Dostawcą urządzeń technologicznych i gondoli była austriacka firma Bruder Girak. Roboty wykonało Bielskie Przemysłowe Zjednoczenie Budowlane pod nadzorem Krakowskiego Zarządu Inwestycji Kolejowych z inż. Zbigniewem Schneigertem[1]. Projektantem budynków była inż. arch. Krystyna Różyska. Kolej oddano do użytku 21 grudnia 1953 roku.
Zimą 1994/1995 kolej została poddana gruntownej modernizacji, także przez firmę Bruder Girak. Jest obecnie jedną z trzech kolei gondolowych w polskich górach (pozostałe dwie to kolej gondolowa „Jaworzyna Krynicka” i Kolej gondolowa „Stóg Izerski”).
14 sierpnia 2015 roku przy górnej stacji kolei oddano do użytku 18-metrową wieżę widokową.
W marcu 2017 roku zakończyła się modernizacja. Wymieniono wagoniki, napędy główne i awaryjny, hamulce, elektronikę. Wyremontowano również pomieszczenia górnej i dolnej stacji kolejki. Kolejka dysponuje 32 wagonami osobowymi i dwoma serwisowymi. Po renowacji kolej jest w stanie przewieźć do 750 osób na godzinę przy maksymalnej prędkości pięciu metrów na sekundę. Czas wjazdu na górę wynosi ponad 6 minut[2].
Dane techniczne | edytuj kod
Budynek starej stacji górnej | edytuj kod
Budynek starej stacji górnej został wycofany z eksploatacji po zmodernizowaniu kolei w roku 1995. Odrestaurowany i przystosowany dla turystów służy jako miejsce chwilowego odpoczynku i schronienia w przypadku niesprzyjających warunków atmosferycznych. Wewnątrz prezentowana jest historia kolei oraz eksponowane są wagony z różnych okresów jej funkcjonowania[4].
Przypisy | edytuj kod
- ↑ Baran 2010 ↓, s. 34.
- ↑ PiotrP. Bieniecki PiotrP., W klasie standard i dla VIP - foto, bielsko.biala.pl, 11 marca 2017 [dostęp 2017-04-19] (pol.).
- ↑ Baran 2010 ↓, s. 113.
- ↑ Kolei Linowej Szyndzielnia. Stara stacja (pol.). [dostęp 2016-08-04].
Bibliografia | edytuj kod
- Marek Baran: Koleje linowe i wyciągi narciarskie w Polsce. Historia i dzień dzisiejszy. Łódź: Księży Młyn Dom Wydawniczy Michał Koliński, 2010. ISBN 978-83-7729-036-1.
- Bielsko-Biała, Dzielnica Mikuszowice Śląskie, Kolej linowa na Szyndzielnię (pol.). fotopolska.eu. [dostęp 2016-08-04].
- Bielsko-Biała - wirtualny spacer (należy wybrać Beskid Śląski - Szyndzielnia, Klimczok, Błatnia) (pol.). [dostęp 2016-08-04].
Linki zewnętrzne | edytuj kod
- Kolei Linowa Szyndzielnia (pol.). [dostęp 2016-08-04].
OryginałEdytujHistoria i autorzy
