Kompania Inżynieryjna 4 Dywizji Strzelców Polskich w encyklopedii
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwaniaSamodzielna Kompania Inżynieryjna 4 Dywizji Strzelców Polskich (kinż) – pododdział saperów Armii Polskiej we Francji.
Spis treści
Historia kompanii | edytuj kod
W dniu 27 lipca 1918 roku na terenie Rosji w Kubaniu powstała kompania inżynieryjna i wchodziła w skład 4 Dywizji Strzelców Polskich. Był to kolejny pododdział saperski w polskich formacjach wojskowych na wschodzie. Po przetransportowaniu 17 grudnia 1918 roku do Odessy liczyła 34 oficerów i 163 szeregowych.
Na jej podstawowe elementy organizacyjne składało się: dowództwo, szkoła oficerska, 6 plutonów - sztabowy, łączności, saperów, samochodowy, komunikacyjny, parku inżynieryjnego oraz dwie grupy - radiowa i zwiadu konnego. Od lutego do kwietnia 1918 roku zabezpieczała działania wojsk sojuszniczych w rejonie Odessy, a także walczyła z oddziałami radzieckimi jako piechota. 15 czerwca 1919 roku jej miejscem postoju był garnizon Stanisławów, skąd nastąpił powrót do kraju[1].
Żołnierze kompanii | edytuj kod
- kpt. Henryk Bagiński - dowódca kompanii
Przypisy | edytuj kod
- ↑ Zdzisław Cutter, Saperzy Polscy 1918-1939, s. 35.
Bibliografia | edytuj kod
- Zdzisław Józef Cutter: Saperzy Polscy 1918-1939. Wrocław: Wyższa Szkoła Oficerska Wojsk Lądowych, 2001. ISBN 83-87384-05-4.
OryginałEdytujHistoria i autorzy
