Koreańczycy w encyklopedii
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwaniaKoreańczycy (kor. 조선민족 Chosŏn minjok, 한국인 Hangukin, 고려 사람 Koryŏ saram) – naród żyjący głównie we Wschodniej Azji. Większość z nich żyje w Korei (na półwyspie koreańskim) i posługuje się językiem koreańskim. Populacja Korei jest prawdopodobnie jedną z najbardziej jednorodnych etnicznie i językowo na świecie, z tylko jedną główną chińską mniejszością etniczną w Korei Południowej i Północnej, oraz niewielką mniejszością Japończyków w Korei Północnej.
W Korei Północnej od lat 60. XX w. poczyniono o wiele więcej starań, by zwiększyć odsetek studentów i rezydentów w kraju niż w Korei Południowej. Od lat 60. do 80. studenci z Somalii, Angoli, Wietnamu oraz wschodniej Europy uczestniczyli w zajęciach Uniwersytetu im. Kim Ir Sena. Do dziś w okolicach Pjongjangu mieszkają Rosjanie i mieszkańcy innych krajów postkomunistycznych, a także Wietnamczycy.
Spis treści
Populacja | edytuj kod
W odniesieniu do obecnych ustaleń, populacja Koreańczyków w poszczególnych krajach na świecie przedstawia się następująco:
- Korea Południowa: 50 470 970
- Korea Północna: 25 687 550
- USA: 2 570 546
- Chiny: 2 343 578
- Japonia: 900 214
- Rosja i byłe republiki radzieckie: 486 857
- Kanada: 250 000
- Ameryka Łacińska (głównie Brazylia): 100 000
- W sumie: 82 516 714
Pochodzenie | edytuj kod
Zob.: Yemaek
Pochodzenie Koreańczyków nie jest do dziś znane. Obecnie zalicza się ich do narodów izolowanych. Niektórzy uważają ich za ludność ałtajską, jednak ta hipoteza jest ostatnio często podważana.
Kultura | edytuj kod
Zob.: Tradycyjna kultura Korei
Koreańczycy, zarówno w Korei Północnej, jak i Południowej, dzielą dużo wspólnych aspektów kulturowych, ale ze względu na polityczne różnice pomiędzy krajami istnieje wiele różnic pomiędzy kulturami północnokoreańską a południowokoreańską.
Skupiska Koreańczyków poza państwami koreańskimi | edytuj kod
Osobny artykuł: Koreańczycy (mniejszość w ChRL).Ponad 2 miliony Koreańczyków mieszka w Stanach Zjednoczonych, głównie w Nowym Jorku, Los Angeles, Chicago i Houston.
W Chińskiej Republice Ludowej są jedną z 56 grup etnicznych oficjalnie uznawanych przez państwo i jedną z głównych mniejszości. Największe skupiska znajdują się w północnej części Chin, szczególnie w Autonomicznej Koreańskiej Prefekturze Yanbian w prowincji Jilin, gdzie w 1997 było ich 854 tys.
W Japonii Koreańczycy japońscy zwani są Zainichi. Ich liczba wynosi ponad 528 tys. i stanowi ponad 40% populacji niejapończyków w tym kraju.
Około 450 tys. Koreańczyków żyje w byłych republikach Związku Radzieckiego, głównie w krajach Środkowej Azji. Istnieje również duża społeczność koreańska w południowej Rosji (wokół Wołgogradu), na Kaukazie oraz południowej Ukrainie. W roku 1937 Stalin deportował około 200 tys. Koreańczyków do Kazachstanu i Uzbekistanu, jako potencjalnych szpiegów Japonii. Prawdopodobnie dzięki więzom etnicznym, Korea Południowa była największym, po Rosji, partnerem handlowym Uzbekistanu i jednym z największych inwestorów w tym regionie. Istnieje również odrębna grupa Koreańczyków na rosyjskiej wyspie Sachalin, na którą zostali sprowadzeni/porwani przez Japończyków do pracy.
Duże skupiska tej narodowości znaleźć można w tzw. Koreatown w Australii, Japonii, Kanadzie i Chinach. W Europie największe skupisko Koreańczyków znajduje się w Niemczech. Licznie reprezentowani są także w multinarodowym Londynie.
Według danych Ministerstwa Spraw Zagranicznych Korei Południowej w 2017 roku w Polsce żyło 1745 Koreańczyków[1].
Przypisy | edytuj kod
- ↑ 외교부, 2017 재외동포현황 상세보기|재외동포정책 및 현황 | 외교부, www.mofa.go.kr [dostęp 2019-03-07] (kor.).
