Kotlina Biebrzańska w encyklopedii
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwaniaKotlina Biebrzańska (843.32) – mezoregion fizycznogeograficzny, pradolina rzeki Biebrzy; obniżenie w północno-wschodniej Polsce o długości około 130 km, szerokości maksymalnej do 35 km (przewężenie w okolicach Osowca-Twierdzy), o powierzchni około 2 600 km². Składa się z 3 oddzielonych obniżeniami części: Kotliny Biebrzy Górnej, Środkowej i Dolnej.
Większość terenu kotliny stanowią torfowiska i bagna (największy obszar w Polsce to tzw. Bagna Biebrzańskie). Teren kotliny w dużej części objęty jest ochroną w ramach Biebrzańskiego Parku Narodowego, na terenie którego znajduje się m.in. rezerwat Czerwone Bagno.
Ważniejsze miejscowości położone na terenie Kotliny Biebrzańskiej:
Zobacz też | edytuj kod
Bibliografia | edytuj kod
- Biebrzański Park Narodowy – przewodnik kieszonkowy, Warszawa 2000
- Informator turystyczny – Klimaty Podlasia
- Przewodnik kieszonkowy, Suwalszczyzna i Podlasie, Praca zbiorowa, Wydawnictwo PASCAL, Bielsko-Biała 2006
Na podstawie artykułu: "Kotlina Biebrzańska" pochodzącego z Wikipedii
OryginałEdytujHistoria i autorzy
OryginałEdytujHistoria i autorzy