Krajowa Izba Odwoławcza w encyklopedii
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania Siedziba Krajowej Izby Odwoławczej przy ul. Postępu 17a w Warszawie
Krajowa Izba Odwoławcza – instytucja powołana ustawą z dnia 13 kwietnia 2007 r. nowelizującą ustawę Prawo zamówień publicznych, w celu rozpoznawania odwołań wnoszonych w toku postępowań o udzielenie zamówień publicznych (przed 2007 r. odwołania rozpatrywały zespoły arbitrów).
Opis | edytuj kod
Postępowanie przed Izbą ma charakter postępowania przed sądem polubownym, a od orzeczenia Izby przysługuje skarga do sądu okręgowego, właściwego według siedziby zamawiającego.
W skład Izby wchodzi nie więcej niż 100 członków powoływanych i odwoływanych przez ministra właściwego do spraw gospodarki spośród osób spełniających ustawowe wymagania, które uzyskały najlepsze wyniki w postępowaniu kwalifikacyjnym. Na czele Izby stoją prezes i wiceprezes powoływani na trzyletnią kadencję przez ministra właściwego do spraw gospodarki na wniosek Prezesa Urzędu Zamówień Publicznych spośród zgłoszonych członków Izby.
Linki zewnętrzne | edytuj kod
- Krajowa Izba Odwoławcza – na stronie Urzędu Zamówień Publicznych
- Orzeczenia Krajowej Izby Odwoławczej
- Darmowa wyszukiwarka wyroków KIO
Artykuł uwzględnia ograniczony pod względem terytorialnym stan prawny na 9 stycznia 2017. Zapoznaj się z zastrzeżeniami dotyczącymi pojęć prawnych w Wikipedii.
OryginałEdytujHistoria i autorzy
