Leif Andreas Larsen

Leif Andreas Larsen w encyklopedii

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania Leif Larsen

Leif Andreas Larsen, znany jako «Szetlandzki Larsen» (ur. 9 stycznia 1906 w Bergen, zm. 12 października 1990 tamże) – norweski marynarz, wsławił się swoją działalnością w tzw. Grupie Szetlandzkiej w czasie II wojny światowej.

Spis treści

Życiorys | edytuj kod

Urodził się w Bergen. Uczestniczył w Szwedzkim Korpusie Ochotniczym w obronie Finlandii przed agresją Armii Czerwonej. Po zakończeniu walk w 1940 roku powrócił do okupowanej przez Niemcy Norwegii. W 1941 wyjechał do Wielkiej Brytanii, gdzie wstąpił do marynarki. Przybył na Szetlandy w sierpniu 1941 roku. Służył w norweskim oddziale pod brytyjskim dowództwem, tzw. Grupie Szetlandzkiej, której zadaniem było przewożenie na rybackich kutrach wywiadowców, broni i amunicji przez Morze Północne do okupowanej Norwegii. Kursujące jednostki były popularnie nazywane „autobusami szetlandzkimi”. Ze 198 wypraw, sam Larsen poprowadził 52, wykazując się wielką odwagą i poświęceniem.

Miał trzy córki. Zmarł w wieku 84 lat na udar mózgu.

Pomnik «Szetlandzkiego Larsena» w Bergen.

W 1995 roku został postawiony pomnik Leifa Larsena w Bergen, autorstwa Knuta Steena. Odsłonięcia dokonał książę Haakon.

Odznaczenia | edytuj kod

Bibliografia | edytuj kod

Linki zewnętrzne | edytuj kod

Kontrola autorytatywna (osoba):
Na podstawie artykułu: "Leif Andreas Larsen" pochodzącego z Wikipedii
OryginałEdytujHistoria i autorzy