Lejb-Gwardyjski Pułk Grenadierów

Lejb-Gwardyjski Pułk Grenadierów w encyklopedii

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania Odznaka Lejb-Gwardyjskiego Pułku Grenadierów Jego Wysokości, ustanowiona 20 czerwca 1909 Sztandar Lejb-Gwardyjskiego Pułku Grenadierów Jego Wysokości

Lejb-Gwardyjski Pułk Grenadierów Jego Wysokości (ros. Лейб-гвардии Гренадерский Его Величества полк) – pułk piechoty okresu Imperium Rosyjskiego, sformowany w 1756 za panowania cesarzowej Katarzyny II Wielkiej.

Pułk brał udział w działaniach zbrojnych epoki napoleońskiej, a także okresu I wojny światowej. Został rozformowany w 1918.

Święto pułkowe: 6 listopada. Dyslokacja w 1914: Petersburg (Петербург).

Bibliografia | edytuj kod

  • Raspisanije suchoputnych wojsk 1836 - 1914, Petersburg 1914.
  • A. A. Kersnowski, Istorija russkoj armii, Moskwa 1994.

Linki zewnętrzne | edytuj kod

Na podstawie artykułu: "Lejb-Gwardyjski Pułk Grenadierów" pochodzącego z Wikipedii
OryginałEdytujHistoria i autorzy