Lejkowniczek pełnotrzonowy

Lejkowniczek pełnotrzonowy w encyklopedii

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

Lejkowniczek pełnotrzonowy (Pseudocraterellus undulatus (Pers.) Rauschert) – gatunek grzybów należący do rodziny kolczakowatych (Hydnaceae)[1]

Systematyka i nazewnictwo | edytuj kod

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Pseudocraterellus, Hydnaceae, Cantharellales, Incertae sedis, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].

Po raz pierwszy takson ten zdiagnozował w roku 1801 r. Christian Hendrik Persoon nadając mu nazwę Merulius undulatus. Obecną, uznaną przez Index Fungorum nazwę nadał mu w roku 1987 r. Stephan Rauschert[1].

Synonimów nazwy naukowej ma ponad 30. Niektóre z nich[2]:

  • Cantharellus sinuosus Fr. 1821
  • Cantharellus undulatus (Pers.) Fr. 1821
  • Craterellus sinuosus (Fr.) Fr. 1838
  • Merulius pusillus Fr. 1818
  • Merulius undulatus Pers. 1801
  • Pseudocraterellus sinuosus (Fr.) Corner 1958
  • Trombetta sinuosa (Fr.) Kuntze 1891

Nazwę polską nadali Barbara Gumińska i Władysław Wojewoda w 1983 r.[3]

Morfologia | edytuj kod

Kapelusz

Często sąsiednie kapelusze zrastają się z sobą, czasami na jednym trzonie wyrasta drugi kapelusz. Pojedynczy ma średnicę 1–5 cm, jest płaski i lejkowaty. Powierzchnia nierówna, brzeg pofałdowany, płatowato-kędzierzawy. Barwa od szarobrązowej do ciemnobrązowej, czasami niemal czarnej[4].

Hymenofor

Znajduje się na spodniej stronie kapelusza i zbiega na trzon. Ma barwę szarobeżową, lub popielatoszarą z popielatym odcieniem i postać żyłek, lub zmarszczeń, jednak nie są to ani blaszki, ani listewki[4].

Trzon

Wysokość 3–6 cm, grubość 3–8 mm, kształt lejkowaty, zwężający się ku podstawie. Zazwyczaj jest spłaszczony, podłużnie wklęsły. Powierzchnia gładka, pofałdowana i tej samej barwy co kapelusz, lub nieco jaśniejsza[4]. Charakterystyczną cechą jest, że ma przeważnie pełny trzon[5] .

Miąższ

Chrząstkowaty, o barwie od blado-brązowej do szarej. Zapach niewyraźny, smak łagodny[4].

Zarodniki

Białe, owalne, o rozmiarach 8–10 × 5–7 μm[6].

Występowanie i siedlisko | edytuj kod

Notowany w zachodniej, południowej, środkowej i północnej Europie, poza tym jego występowanie stwierdzono tylko w USA w stanie Missisipi[7]. W Polsce jest dość rzadki.

Występuje w lasach liściastych, szczególnie w miejscach wilgotnych pod bukami[8] i dębami. Owocniki wyrastają grupami od czerwca do października[3].

Grzyb mikoryzowy[5], grzyb jadalny[8].

Gatunki podobne | edytuj kod

  • pieprznik szary (Cantharellus cinereus). Ma bardziej widoczny hymenofor – listewkowaty lub blaszkowaty i zazwyczaj pusty trzon[5].
  • pieprznik trąbkowy (Cantharellus tubaeformis) . Ma również wyrąźne listewki lub blaszki i hymenofor o barwie żółtawej[5].

Przypisy | edytuj kod

  1. ↑ a b c Index Fungorum [dostęp 2020-11-21]  (ang.).
  2. ↑ Species Fungorum [dostęp 2015-01-10]  (ang.).
  3. ↑ a b Władysław Wojewoda, Checklist of Polish Larger Basidiomycetes. Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003, ​ISBN 83-89648-09-1​
  4. ↑ a b c d Watling, R.; Turnbull, E., 1998, British Fungus Flora. Agarics and Boleti. Vol. 8 / Cantharellaceae, Gomphaceae and amyloid-spored and xeruloid memebers of Tricholomataceae (excl. Mycena). Royal Botanic Garden Edinburgh.
  5. ↑ a b c d Barbara Gumińska, Władysław Wojewoda: Grzyby i ich oznaczanie. Warszawa: PWRiL, 1985. ISBN 83-09-00714-0.
  6. ↑ Rogers Mushroom [dostęp 2015-01-10] [zarchiwizowane z adresu 2016-03-04]  (ang.).
  7. ↑ Discover Life Maps [dostęp 2015-01-10] .
  8. ↑ a b M. Snowarski. Atlas grzybów [dostęp 2015-01-03] .
Na podstawie artykułu: "Lejkowniczek pełnotrzonowy" pochodzącego z Wikipedii
OryginałEdytujHistoria i autorzy