Lewis Wallace

Lewis Wallace w encyklopedii

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania Lewis Wallace

Lewis "Lew" Wallace (ur. 10 kwietnia 1827 w Brookville w Indianie, zm. 15 lutego 1905 w Crawfordsville w Indianie) – amerykański pisarz, wojskowy, prawnik i dyplomata, znany głównie jako autor powieści Ben Hur.

Życiorys | edytuj kod

Był synem Davida i Esther Wallace’ów, potomków szkockich imigrantów. Jako żołnierz brał udział w wojnie amerykańsko-meksykańskiej w latach 1846-1848 oraz w wojnie secesyjnej. Bronił Waszyngtonu przed atakiem Konfederatów i zdobył dzięki temu stopień generała-majora. W latach 1878-1881 był gubernatorem Terytorium Nowego Meksyku. Jego żoną była poetka Susan Wallace.

Twórczość | edytuj kod

Po pobycie w Meksyku w roku 1873 napisał swoją pierwszą książkę, powieść The Fair God, traktującą o podboju Meksyku przez Korteza. Odniosła ona dość spory sukces, co skłoniło Wallace’a do napisania powieści Ben Hur. Z początku miała to być jedynie nowela o trzech mędrcach ze Wschodu, jednak po rozmowie z agnostykiem, Robertem Ingersollem postanowił rozbudować dzieło do rozmiarów powieści, w której obroniłby tezę o historyczności Jezusa i ukazał wartości wiary chrześcijańskiej. Książka ta zdobyła dużą popularność dzięki połączeniu elementów historycznych, przygodowych i religijnych.

Główne dzieła | edytuj kod

  • Ben Hur, a Tale of the Christ (1880, liczne przekłady na języki obce, polski 1889–1890, II wydanie 1895, przeróbki sceniczne i filmowe),
  • The Fair God (1873, na tle podania Azteków),
  • Life of Benjamin Harrison (1888),
  • Boyhood of Christ (1888),
  • The Prince of India (1894),
  • Autobiografia (1906).
Kontrola autorytatywna (osoba):
Na podstawie artykułu: "Lewis Wallace" pochodzącego z Wikipedii
OryginałEdytujHistoria i autorzy