Lida Skotnicówna w encyklopedii
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwaniaLida Skotnicówna (ur. 23 września 1913 w Zakopanem, zm. 6 października 1929 w Tatrach) – polska taterniczka.
Życiorys | edytuj kod
Była córką Marii Skotnicowej, czeskiej pisarki z Zaolzia[1].
Wspinała się głównie w towarzystwie Wiesława Stanisławskiego oraz Bronisława Czecha. Pierwsze duże przejścia zrobiła w 1926, między innymi pierwsze przejście północnej ściany Żabiego Konia. Szczególnie bogaty w osiągnięcia był dla niej rok 1929, dokonała wtedy między innymi: 1. przejścia południowej ściany Niebieskiej Turni, 1. przejścia zachodniej ściany Kościelca, 1. przejścia zachodniej ściany Małej Śnieżnej Turni, 1. wejścia południowo-zachodnią ścianą Kozich Czub.
Często wspinała się wraz ze starszą siostrą Marzeną. Zginęły razem podczas próby przejścia południowej ściany Zamarłej Turni.
Jest pochowana razem z siostrą Marzeną w Zakopanem na nowym cmentarzu przy ulicy Nowotarskiej.
Przypisy | edytuj kod
- ↑ Krystyna Heska-Kwaśniewicz: „Miłość jak przepaść”: Julian Przyboś i góry. Kraków: Śląsk, 1998, s. 5. ISBN 978-83-7164-034-6.
Bibliografia | edytuj kod
- Maciej Pinkwart, Janusz Zdebski: Nowy cmentarz w Zakopanem. Przewodnik biograficzny. Warszawa-Kraków: Wydawnictwo PTTK "Kraj", 1988, s. 112. ISBN 83-7005-180-4.
- Zofia Radwańska-Paryska, Witold Henryk Paryski: Wielka encyklopedia tatrzańska. Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004, s. 1103. ISBN 83-7104-009-1.
