Lista dzieł Francisca Goi

Lista dzieł Francisca Goi w encyklopedii

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania Autoportret (1773)

Lista dzieł Francisca Goi zawiera dorobek twórczy malarza.

 Osobny artykuł: Francisco Goya.  Z tym tematem związana jest kategoria: Obrazy Francisca Goi.

Francisco José de Goya y Lucientes (ur. 30 marca 1746 w Fuendetodos, zm. 16 kwietnia 1828 w Bordeaux) – hiszpański malarz, grafik i rysownik okresu romantyzmu, nadworny malarz Karola III Burbona, Karola IV Burbona i Ferdynanda VII Burbona, portrecista i malarz scen rodzajowych.

Kariera artystyczna Goi rozciąga się mniej więcej pomiędzy rokiem 1771, kiedy namalował swój pierwszy fresk w Bazylice del Pilar w Saragossie, a 1827, kiedy powstała jedna z jego ostatnich prac Mleczarka z Bordeaux. W ciągu ponad pół wieku jego pracy zawodowej powstało około 700 malowideł, 280 grafik i około tysiąca rysunków.

Goya ewoluował od rokoka, którym przesiąknięte są jego pierwsze freski i projekty gobelinów, aż do stworzenia własnego, niepowtarzalnego stylu, który można podziwiać w jego portretach i scenach rodzajowych. Efektem wyzwolenia się od klasycznych zasad i kulminacją artystycznego geniuszu jest seria czarnych obrazów. Poruszana przez niego tematyka jest bardzo szeroka, zaliczają się do niej: portret, scena rodzajowa (polowania, sceny ludowe, przywary społeczeństwa, przemoc, czarownice i gusła), malarstwo historyczne, religijne i martwa natura.

W odniesieniu do liczby prac i ich jakości szczególnie istotna jest kolekcja zachowana w Muzeum Prado w Madrycie. Artysta jest również szeroko reprezentowany w różnych muzeach świata, zwłaszcza przez swoje portrety. Jego prace można oglądać w National Gallery w Londynie, Metropolitan Museum of Art w Nowym Jorku, Galerii Uffizi, Starej Pinakotece w Monachium i wielu innych.

Spis treści

Dzieła | edytuj kod

Obrazy olejne | edytuj kod

1763–1779 | edytuj kod

1780–1807 | edytuj kod

Zabawy dziecięce (1782–1785) | edytuj kod
Obrazy dla książąt Osuny (1786–1787) | edytuj kod
Narodowe rozrywki (1793–1794) | edytuj kod
Ojcowie Kościoła (1796–1799) | edytuj kod
Cykl „Czary” dla księżnej Osuny (1797–1798) | edytuj kod

1808–1828 | edytuj kod

Seria w kolekcji markiza de la Romana (1806–1812) | edytuj kod
Martwe natury (1808–1812) | edytuj kod
Fiestas y costumbres (1814–1816) | edytuj kod

Seria czterech obrazów małego formatu, olej na desce.

Autoportrety (1773–1820) | edytuj kod

Obrazy przypisywane Goi | edytuj kod

Kartony (projekty) tapiserii | edytuj kod

I seria (1775) | edytuj kod

II seria (1776–1778) | edytuj kod

III seria (1778–1779) | edytuj kod

IV seria (1779–1780) | edytuj kod

V seria (1786–1787) | edytuj kod

VI seria (1787–1788) | edytuj kod

VII seria (1791–1792) | edytuj kod

Szkice | edytuj kod

Cykl czarne obrazy (1819–1823) | edytuj kod

Akwarele na kości słoniowej (1824–1825) | edytuj kod

Freski | edytuj kod

Al secco | edytuj kod

Ryciny i grafiki | edytuj kod

  1. Francisco Goya y Lucientes
  2. Mówią tak i oddają rękę pierwszemu lepszemu
  3. Oto idzie Baba Jaga
  4. Stary dzieciak
  5. Jedno warte drugiego
  6. Nikt nie zna samego siebie
  7. I tak jej nie pozna
  8. I porwali ją
  9. Tantal [ze zwłokami ukochanej]
  10. Miłość i śmierć
  11. Chłopcy od mokrej roboty
  12. Polowanie na zęby
  13. Za gorące dania
  14. Co za poświęcenie!
  15. A to piękne rady
  16. Na litość boską: to była jej matka
  17. Już dobrze naciągnięta
  18. Dom mu się pali
  19. Wszyscy muszą upaść
  20. Już są oskubani
  21. Jakże ją skubią!
  22. Biedule!
  23. Te pytki
  24. Nie było rady
  25. Po co zbił dzban
  26. Nareszcie usiadły
  27. Kto z nich jest bardziej oddany?
  28. Cicho, cicho
  29. I jak tu czytać?
  30. I po co je chować?
  31. Modli się o nią
  32. I na cóż jej była czułość
  33. U cyrulika-szrlatana
  34. Zmorzył je sen
  35. Łupi go ze skóry
  36. Zła noc
  37. Czy też uczeń dowie się czegoś więcej?
  38. Brawo!
  39. Osioł z dziada pradziada
  40. Żebym wiedział, na co umrze?
  41. Ni mniej, ni więcej
  42. Ty, który nie możesz
  43. Gdy rozum śpi, budzą się demony
  44. Cienko przędą
  45. Teraz się uraczą
  46. Pokuta
  47. Ofiara mistrzowi
  48. Chór szpiclów
  49. Chochliki
  50. Szynszyle
  51. Muskają się
  52. Co może zdziałać krawiec!
  53. Złotousty!
  54. Bezczelny
  55. Aż do śmierci
  56. Wzloty i upadki
  57. Rozwód
  58. Połknij to, pasie
  59. Dlaczego nie odchodzą!
  60. Próby
  61. Uleciały
  62. Któż by w to uwierzył!
  63. Niech wiedzą, jacyśmy dostojni!
  64. Szczęśliwej drogi
  65. Dokąd diabli mamę niosą?
  66. Swój niesie swego
  67. Zaczekaj, otrzymasz namaszczenie
  68. Piękna mistrzyni!
  69. Tchnij
  70. Zbożne rzemiosło
  71. O świcie pójdziemy
  72. Nie umkniesz nam
  73. Lepiej próżnować
  74. Nie krzycz, głupia
  75. Czy nikt nas już nie rozłączy?
  76. A więc jest Waszmość, jak mówią! Uważać, bo jak nie…
  77. Jedni jeżdżą na drugich
  78. Uwaga, już się budzą
  79. Nikt nas nie widział
  80. Już najwyższy czas
  • Okropności wojny (Los desastres de la guerra) – 1810-23 (wyd. 1863), akwaforta z akwatintą – 82 ryciny, Museo del Grabado de Goya

1. Smutne przeczucie tego, co nastąpi 2. Słusznie czy niesłusznie? 3. To samo 4. Kobiety dodają odwagi 5. I są jak dzikie bestie 6. Dobrze ci tak 7. Co za odwaga! 8. Zawsze się zdarza 9. Nie chcą 10. Tego też nie 11. Za nic na świecie 12. Po co się urodziłeś 13. Gorzko być obecnym 14. Ciężki jest ten krok 15. Nie ma rady 16. Korzystają z okazji 17. Nie zgadzają się 18. Pogrzebać ich i milczeć 19. Już nie ma czasu 20. Opatrzeć ich i dalej 21. Będzie tak samo 22. Jeszcze gorzej 23. Wszędzie to samo 24. Mogą się jeszcze przydać 25. Te także 26. Nie można na to patrzeć 27. Miłosierdzie 28. Motłoch 29. Zasłużył na to 30. Zniszczenia wojenne 31. Twarda sztuka 32. Za co? 33. Czy można zrobić więcej? 34. Z powodu nozyka 35. Nie wiadomo za co 36. Ani to 37. To jest gorsze 38. Barbarzyńcy! 39. Wielki wyczyn! 40. Coś z tego ma 41. Uciekają przez płomienie 42. Wszystko przewrócone do góry nogami 43. To także 44. Widziałem to 45. I to także 46. To jest złe 47. Tak się stało 48. Okrutna litość! 49. Miłosierdzie kobiety 50. Nieszczęsna matka! 51. Dzięki prosu 52. Nie zdążyły 53. Nie było na to rady 54. Daremne błagania 55. Najgorzej jest żebrać 56. Na cmentarz 57. Zdrowi i chorzy 58. Nie ma co krzyczeć 59. Czyż potrzebna filiżanka? 60. Nikt im nie pomoże 61. Oni są z innej gliny 62. Łoża śmierci 63. Żniwo śmierci 64. Ładunek dla cmentarza 65. Co to za wrzawa? 66. Dziwna pobożność! 67. I ta nie mniej 68. Co za szaleństwo! 69. Nic. To się okaże 70. Nie znajdą drogi 71. Przeciwko dobru publicznemu 72. Następstwa 73. Kocia pantomima 74. To jest najgorsze 75. Sztuczki szarlatanów 76. Mięsożerny sęp 77. Bo się zerwie lina 78. Dobrze się broni 79. Prawda umarła 80. Czy zmartwychwstanie?

  • Tauromachia lub Sztuka korridy – wyd. 1816, akwaforty – 33 ryciny, Museo del Grabado de Goya
  1. Sposób, w jaki starożytni Hiszpanie polowali konno na byki
  2. Inny sposób polowania pieszo
  3. Maurowie zamieszkali w Hiszpanii, zapominając o przesądach Koranu, przejęli sztukę polowania na byki i dźgają zwierzę lancami
  4. Zwodzą byka płachtą na arenie
  5. Dzielny Maur Gazul był pierwszym, który walczył z bykiem według reguł
  6. Maurowie zwodzą byka płachtami uczynionymi ze swych burnusów
  7. Pochodzenie sztuki wbijania harpunów, czyli banderilli
  8. maur porwany na rogi na arenie
  9. Rycerz hiszpański straciwszy konia, śmiertelnie godzi byka
  10. Karol V godzi byka lancą na arenie w Valladolid
  11. Cid Campeador godzi lancą innego byka
  12. Atakowanie byka lancami, dzidami w kształcie półksiężyca, banderillami i inną bronią
  13. Hiszpański rycerz atakuje krótką lancą byka na arenie, bez pomocy przybocznych chłopców
  14. Zręczny młodzieniec de Falces wyprowadza byka w pole swymi unikami
  15. Sławny Martincho wbija banderillę
  16. Ten sam Martincho przewraca byka na arenie w Madrycie
  17. Zapora uczyniona z osłów chroni Maurów przed atakami byka z kulami na nogach
  18. Odwaga Martincho na arenie w Saragossie
  19. Inne jego szaleństwa na tej samej arenie
  20. Zręczność i zuchwałość Juanito Apinani na arenie w Madrycie
  21. Nieszczęśliwy wypadek na widowni areny w Madrycie i śmierć alkada z Torrejon
  22. Męska odwaga sławnego Pajuelera na arenie w Saragossie
  23. Mariano Ceballos, alias Indianin, zabija byka siedząc na koniu
  24. Tenże Ceballos na arenie w Madrycie, siedząc na byku atakuje krótką lancą drugie zwierzę
  25. Szczują byka psami
  26. Pikador spada z konia pod nogi byka
  27. Sławny Fernando del Toro za pomocą lancy zmusza zwierzę do posłuszeństwa
  28. Na madryckiej arenie dzielny Rendon atakuje byka piką. Zapłacił za to życiem
  29. Pepe Illo uskakuje przed bykiem
  30. Pedro Romero zabija stojącego byka
  31. Ogniste banderille
  32. dwie grupy pikadorów powalone jedna na drugiej przez jednego byka
  33. Nieszczęśliwa śmierć Pepe Illo na arenie w Madrycie

A. Hiszpański rycerz na koniu i w asyście pomocników atakuje byka krótką lancą B. Koń powalony przez byka C. Psy atakują byka D. Toreador, siedząc na ramionach pomocnika, atakuje byka lancą E. Śmierć Pepe Illo F. Śmierć Pepe Illo G. Walka z bykiem z powozu zaprzężonego w muły

  • Szaleństwa lub Przysłowia – 1815-24, akwatinty i akwaforty – 22 ryciny, Museo del Grabado de Goya
  1. Waży więcej niż martwy osioł. Szaleństwo kobiece
  2. Ze strachu nie trać honoru. Szaleństwo strachu
  3. Błąkać się w gałęziach. Szaleństwo śmieszne
  4. Od złych nałogów do cudzołóstwa tylko krok. Głuptasek
  5. Nie uznaje przyjaciół, którzy okrywają mnie skrzydłami, a jednocześnie kłują dziobem. Szaleństwo latające
  6. Bóg nas tak stworzył, że nie możemy wyjść z podziwu. Szaleństwo wściekłe
  7. Zła żona ma zawsze coś do powiedzenia. Szaleństwo małżeńskie
  8. Nie wiadomo, co kryje się pod tą suknią. Zakutani w worki
  9. Kocie pazury i ubiór świętoszka. Szaleństwo ogólne
  10. Niech kto inny ujarzmia kobietę i źrebaka. Koń porywacz
  11. Szaleństwo nędzy
  12. Gdyby Marina nie tańczyła, nie złamałaby nogi. Szaleństwo radosne
  13. Chęć jest matką umiejętności. Sposób na latanie
  14. Ciesz się karnawałem, bo jutro w proch się obrócisz. Szaleństwo karnawałowe
  15. Nie polecają się Bogu, ani diabłu. Szaleństwo oczywiste
  16. Łatwiej goją się rany od noża niż od złego języka. Namowy
  17. Kto cię nie lubi, nawet w żartach mówi źle o tobie. Lojalność
  18. Bóg ich stworzył, a oni łączą się w pary. Szaleństwo żałobne
  • Byki z Bordeaux – 1825, litografia – 4 ryciny
    • Hiszpańskie rozrywki
    • Sławny Mariano Ceballos z Ameryki
    • Przegrodzona arena
    • Rozwścieczony byk albo Ranny pikador
  • Inne
    • Gaulon – 1825, 27 × 21 cm, litografia, Museo Lázaro Galdiano, Madryt
    • Syn Gaulona – 1825, 22 × 18 cm, litografia, British Museum, Londyn

Rysunki | edytuj kod

  • Album A (lato 1796, Sanlúcar)
  • Album B (1796–1797)
  • Album C (1803–1824)
  • Album D (1801–1803)
  • Album E (1783–1812)
  • Album F (1812–1823)
  • Album G i H (1824–1828, Bordeaux)

Przypisy | edytuj kod

  1. ↑ Klára Garaš: Malarstwo w Muzeum Sztuk Pięknych w Budapeszcie. Warszawa: Wydawnictwo „Arkady”, 1975, s. 259.
  2. ↑ a b Stefano G. Casu, Elena Franchi, Andrea Franci: Wielcy mistrzowie malarstwa europejskiego. Warszawa: Wydawnictwo „Arkady”, 2005, s. 282. ISBN 83-213-4387-2.
  3. ↑ Rose Marie Hagen, Rainer Hagen: Francisco Goya. Warszawa: Taschen, 2003, s. 82,83. ISBN 83-89192-40-3.
  4. ↑ a b Robert Hughes: Goya. Artysta i jego czas. Warszawa: WAB, 2006. ISBN 83-7414-248-0. OCLC 569990350.
  5. ↑ a b c Luciano di Pietro, Alfredo Pallavisini, Claudia Gianferrari: Geniusze sztuki: Goya. Warszawa: Krajowa Agencja Wydawnicza, 1987, s. 75. ISBN 83-03-01424-2.
  6. ↑ Stefano Peccatori, Stefano Zuffi: Klasycy sztuki: Goya. Warszawa: Arkady, 2006, s. 90. ISBN 83-60529-14-0. OCLC 749548628.

Bibliografia | edytuj kod

  • Rose Marie Hagen, Rainer Hagen: Francisco Goya. Warszawa: Taschen, 2003. ISBN 83-89192-40-3.
  • Francisco Goya. Poznań: Oxford Educational, 2006. ISBN 83-7425-497-1.
  • András Székely: Malarstwo hiszpańskie. Warszawa: WAiF, 1974.
  • Alfonso E. Pérez Sánchez: Goya. Warszawa: Oficyna Imbir, 2009. ISBN 978-83-60334-71-3.
  • Stefano Peccatori, Stefano Zuffi: Klasycy sztuki: Goya. Warszawa: Arkady, 2006. ISBN 83-60529-14-0. OCLC 749548628.
  • Luciano di Pietro, Alfredo Pallavisini, Claudia Gianferrari: Geniusze sztuki: Goya. Warszawa: Krajowa Agencja Wydawnicza, 1987.
  • Alessandro Bettagno, Christopher Brown, Francisco Calvo Serraller, Francis Haskell, Alfonso E. Pérez Sánchez: Muzeum Prado. Arcydzieła malarstwa. Warszawa: Arkady, 2011. ISBN 978-83-213-4421-8.
  • Monique de Beaucorps, Raoul Ergmann, Francois Trassard, Wielcy mistrzowie malarstwa europejskiego, Warszawa: Arkady, 1998, ​ISBN 83-213-3976-X​.
  • Stefano G.S.G. Casu Stefano G.S.G., ElenaE. Franchi ElenaE., AndreaA. Franci AndreaA., Wielcy mistrzowie malarstwa europejskiego, GiorgioG. Bonsati, HannaH. Cieśla (tłum.), Warszawa: Arkady, 2005, ISBN 83-213-4387-2, OCLC 749804060 .
  • Ilaria Ciseri, Romantyzm, Warszawa: Arkady, 2009, ​ISBN 978-83-213-4599-4​.
  • MatildeM. Battistini MatildeM., LuciaL. Impelluso LuciaL., StefanoS. Zuffi StefanoS., Historia portretu, HannaH. Cieśla (tłum.), Warszawa: Arkady, 2001, ISBN 83-213-4235-3, OCLC 749556721 .
  • Wacław Husarski, Francisco Goya, Warszawa: Wyd. Mortkowicza, 1926.
  • Małgorzata Kitowska-Łysiak, Goya y Lucientes, [w:] Encyklopedia katolicka, t. 5, Lublin: Tow. Nauk. KUL, 1989.
  • Gerard Legrand, Sztuka romantyzmu, Warszawa: HPS, 2007 (rozdz. Goya, czyli wyjątek), ​ISBN 978-83-60688-22-9​.
  • Alejando Montiel Mues, Francisco de Goya y Lucientes, [w:] Historia sztuki świata, t. 6, Warszawa: Muza SA, 2000, ​ISBN 83-7200-674-1​.
  • José Ortega yJ.O. Gasset José Ortega yJ.O., Velázquez i Goya, StanisławS. Cichowicz, RajmundR. Kalicki (tłum.), Warszawa: Czytelnik, 1993, ISBN 83-07-02278-9, OCLC 749647422 .
  • Maria Poprzęcka, Artysta na przełomie epok – Francisco Goya, [w:] Sztuka świata, t. 8, Warszawa: Arkady, 1994, ​ISBN 83-213-3716-3​.
  • StefanoS. Zuffi StefanoS., Francesca CastriaF.C. Marchetti Francesca CastriaF.C., Malarstwo nowoczesne. Od romantyzmu do awangardy XX wieku, AnnaA. Wieczorek-Niebielska (tłum.), Warszawa: Arkady, 1999, ISBN 83-213-4110-1, OCLC 169977855 .
Na podstawie artykułu: "Lista dzieł Francisca Goi" pochodzącego z Wikipedii
OryginałEdytujHistoria i autorzy