Lista kodeksów papirusowych Nowego Testamentu

Lista kodeksów papirusowych Nowego Testamentu w encyklopedii

Kodeks papirusowy Nowego Testamentu – kopia partii tekstu Nowego Testamentu wykonana na papirusie. Data papirusów szacowana jest w oparciu o studia paleograficzne. Generalnie biorąc, są najstarszymi i najważniejszymi świadkami tekstu Nowego Testamentu^[1].

Papirusy są najstarszymi posiadanymi dokumentami Nowego Testamentu. Pierwszy rękopis papirusowy odkryty został przez von Tischendorfa w 1868 (oznakowany później jako ${\displaystyle {\mathfrak {P}}^{11}}$). Zawierał 62-wierszowy fragment 1 Kor 1-7. W ciągu trzydziestu następnych lat C.R. Gregory, Karl Wessely oraz J. Rendel Harris opublikowali następne papirusy Nowego Testamentu. Były one jednak stosunkowo późne i młodsze od najstarszych kodeksów uncjalnych i ich rola w dalszym ciągu nie była doceniana. Wyjątkowy status wśród manuskryptów biblijnych Nowego Testamentu uzyskały dopiero w XX wieku.

Do przełomu doszło w roku 1898, kiedy to w ruinach Oxyrhynchus Grenfell i Hunt odkryli wielką liczbę papirusowych rękopisów, wśród których znajdowały się rękopisy biblijne. Od tego czasu, co jakiś czas, w Oxyrhynchus odnajdywane są nowe i nowe rękopisy. Odkrycia dokonane w latach 30. i 50. XX wieku przyniosły szereg nowych rękopisów (kolekcje Chester Beatty i Bodmera). Odkrycia przyniosły również bardziej kompletne rękopisy, które pozwalają biblistom na odtworzenie wczesnego tekstu Nowego Testamentu^[a].

Caspar René Gregory dokonał pierwszej ich klasyfikacji i nadał im symbol ${\displaystyle {\mathfrak {P}}}$ (znak pochodzi z pisma gotyckiego lub anglo-saksońskiego).

Przed rokiem 1900 znano tylko 9 papirusów, a tylko jeden z nich był cytowany w krytycznych wydaniach (${\displaystyle {\mathfrak {P}}^{11}}$ przez von Tischendorfa). Owe 9 papirusów były pojedynczymi fragmentami, z wyjątkiem ${\displaystyle {\mathfrak {P}}^{15},}$ który zawierał całą kartkę^[2]. C.R. Gregory w 1909 znał 14 papirusów, a w 1951 roku 19. Ernst von Dobschütz w 1933 doszedł do ${\displaystyle {\mathfrak {P}}^{48},}$ Kurt Aland w 1967 do ${\displaystyle {\mathfrak {P}}^{81}.}$ W 2020 roku na liście INTF znajdowało się 140 papirusów Nowego Testamentu.

Spis treści

• 1 Lista zarejestrowanych papirusów Nowego Testamentu
• 2 Stopień rozpowszechnienia poszczególnych ksiąg Nowego Testamentu
• 3 Zobacz też
• 4 Uwagi
• 5 Przypisy
• 6 Bibliografia
• 7 Linki zewnętrzne

Lista zarejestrowanych papirusów Nowego Testamentu | edytuj kod

• Symbol ${\displaystyle {\mathfrak {P}}^{65}}$ (albo „p”) oznakowany numerem według standardu Gregory’a-Alanda.
• Daty są przybliżone, zazwyczaj z dokładnością do 50 lat.
• Zawartość podawana jest z dokładnością do jednego rozdziału; wiersze nie są uwzględniane. Wiele z papirusów to fragmenty rozdziałów, np. ${\displaystyle {\mathfrak {P}}}$⁵² zawiera 8 wierszy spośród 40 wierszy J 18.

Stopień rozpowszechnienia poszczególnych ksiąg Nowego Testamentu | edytuj kod

Nota: „Wczesne” oznacza rękopisy z II i III wieku. Niektóre rękopisy zawierają więcej niż jedną księgę Nowego Testamentu i dlatego podane wyżej liczby nie odpowiadają ściśle liczbie wszystkich rękopisów^[23]. Zwraca uwagę stosunkowo wysoka reprezentacja Ewangelii Jana (aż 31 rękopisów) i Mateusza (23 rękopisów), przy zaledwie 4 rękopisach przekazujących Ewangelię Marka^[b].

Zobacz też | edytuj kod

• wczesne rękopisy greckiego Nowego Testamentu
• lista kodeksów majuskułowych Nowego Testamentu
• lista kodeksów minuskułowych Nowego Testamentu (1–1000)
• lista kodeksów minuskułowych Nowego Testamentu (1001–2000)
• lista lekcjonarzy Nowego Testamentu

Uwagi | edytuj kod

1. ↑ W kolekcji Bodmera najważniejszymi są: ${\displaystyle {\mathfrak {P}}^{66},}$ ${\displaystyle {\mathfrak {P}}^{72}}$ i ${\displaystyle {\mathfrak {P}}^{75}.}$
2. ↑ Jeden z tych czterech przekazuje wszystkie cztery Ewangelie oraz Dzieje Apostolskie jednocześnie (${\displaystyle {\mathfrak {P}}^{45}}$) – musiała więc tam się znaleźć – co jeszcze bardziej obniża reprezentację tej Ewangelii.

Przypisy | edytuj kod

1. ↑ Novum Testamentum Graece, Nestle-Aland 1996.
2. ↑ Novum Testamentum Graece, Nestle-Aland 1996, s. 83–84, 87.
3. ↑ ^{a b c d e f g} Kurzgefasste wyd. 2 ↓, s. 3.
4. ↑ ^{a b c d e f g h i} Kurzgefasste wyd. 2 ↓, s. 4.
5. ↑ ^{a b c d e f g h i} Kurzgefasste wyd. 2 ↓, s. 5.
6. ↑ ^{a b c d e f g h} Kurzgefasste wyd. 2 ↓, s. 6.
7. ↑ ^{a b c d e f g} Kurzgefasste wyd. 2 ↓, s. 7.
8. ↑ ^{a b c d e} Kurzgefasste wyd. 2 ↓, s. 8.
9. ↑ ^{a b} Kurzgefasste wyd. 2 ↓, s. 9.
10. ↑ ^{a b c d e f g} Kurzgefasste wyd. 2 ↓, s. 10.
11. ↑ ^{a b c d e f g h} Kurzgefasste wyd. 2 ↓, s. 11.
12. ↑ ^{a b c d e f g} Kurzgefasste wyd. 2 ↓, s. 12.
13. ↑ ^{a b c d e} Kurzgefasste wyd. 2 ↓, s. 13.
14. ↑ ^{a b c d e f g h i} Kurzgefasste wyd. 2 ↓, s. 14.
15. ↑ INTF: Papirus 75 (GA). W: Liste Handschriften [on-line]. Münster Institute. [dostęp 2014-04-02].
16. ↑ ^{a b c d e f g h i} Kurzgefasste wyd. 2 ↓, s. 15.
17. ↑ ^{a b c d e f g} Kurzgefasste wyd. 2 ↓, s. 16.
18. ↑ ^{a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y z aa} Continuation List 2010 ↓.
19. ↑ INTF: Papirus 127 (GA). W: Liste Handschriften [on-line]. Münster Institute. [dostęp 2014-04-02].
20. ↑ Papyri. egora.uni-muenster.de, wrzesień 2015. [dostęp 2017-08-29].
21. ↑ G.S. Smith: P.Oxy.LXXXI 5258 (ang.). Oxyrhynchus Online, 2016. [dostęp 2017-08-29].
22. ↑ J. Shao: P.Oxy.LXXXI 5259 (ang.). Oxyrhynchus Online, 2016. [dostęp 2017-08-29].
23. ↑ Aland 1996, s. 85.

Bibliografia | edytuj kod

• Kurt Aland: The Text of The New Testament: An Introduction to the Critical Editions and to the Theory and Practice of Modern Textual Criticism. Wyd. 2nd ed.. Grand Rapids, MI: William B. Eerdmans Publishing Co, 1995. ISBN 0-8028-4098-1.
• K. Aland, M. Welte, B. Köster, K. Junack: Kurzgefasste Liste der griechischen Handschriften des Neues Testaments. Wyd. 2. Berlin, New York: Walter de Gruyter, 1994, s. 3–17. ISBN 3-11-011986-2.
• Nestle-Aland. Novum Testamentum Graece. 27th ed. Deutsche Bibelgesellschaft, Druck: 1996, s. 57-63, 684-689

Linki zewnętrzne | edytuj kod

• INTF: Papirusy NT (GA). W: Liste Handschriften [on-line]. Münster Institute. [dostęp 2012-02-29].
• Continuation of the Manuscript List. W: INTF [on-line]. Münster Institute, February 4, 2010.
• Robert Waltz: New Testament Manuscripts: Papyri. A Site Inspired By: The Encyclopedia of New Testament Textual Criticism, 2007. [dostęp 2012-12-12].
• Wieland Willker: Complete List of Greek NT Papyri. Last Update: 9th June 2006. [dostęp 2008-04-04].
• Timothy Seid, „A Table of Greek Manuscripts”. Interpreting Ancient Manuscripts. [dostęp 2018-03-13]
• International recording list for Greek manuscripts of the New Testament Continuation list, Institute for New Testament Textual Research (INTF), Munster
• New Testament Transcripts Prototype
• „Oxyrhynchus Online” Papyrology at Oxford Retrieved April 09, 2008
• Brian Knapp, Pictures of The New Testament Papyri

• David P. Barrett, Philip Wesley Comfort, Books on Google Play The Text of the Earliest New Testament Greek Manuscripts 2019

Na podstawie artykułu: "Lista kodeksów papirusowych Nowego Testamentu" pochodzącego z Wikipedii
OryginałEdytujHistoria i autorzy