Luis Carrero Blanco w encyklopedii
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania Pomnik Luisa Carrero Blanco w SantoñaLuis Carrero Blanco (ur. 4 marca 1904[1] w Santoña, zm. 20 grudnia 1973 w Madrycie[2]) – hiszpański wojskowy i polityk.
Spis treści
Życiorys | edytuj kod
Wykształcenie | edytuj kod
W 1918 wstąpił do hiszpańskiej Akademii Marynarki Wojennej, którą ukończył. W latach 1924-1926 brał udział w kampanii wojennej w Maroku.
Po wybuchu wojny domowej w 1936 znalazł się na terenach pod kontrolą republikanów. Zanim przedostał się na tereny opanowane przez nacjonalistów w czerwcu 1937, ukrywał się najpierw w ambasadzie Meksyku, a później Francji.
Kariera polityczna | edytuj kod
Po zwycięstwie nacjonalistów, Carrero Blanco stał się jednym z najbliższych współpracowników generała Francisco Franco. Zaowocowało to mianowaniem na rządowe stanowisko w 1957. Rozpoczął się tym samym awans admirała po szczeblach kariery, zarówno wojskowej, jak i cywilnej. W 1963 został mianowany wiceadmirałem, a w 1966 admirałem. W latach 1967-1973 był zastępcą szefa Rady Państwa.
Premier Hiszpanii | edytuj kod
Szczyt politycznej kariery nastąpił w czerwcu 1973, kiedy został mianowany premierem. Stał się tym samym pierwszym zastępcą Franco i był wskazywany przez komentatorów politycznych jako jego prawdopodobny następca.
Zamach ETA | edytuj kod
Sześć miesięcy później Carrero Blanco zginął w zamachu bombowym zorganizowanym przez ETA. Uważa się, że jego śmierć przyspieszyła przejście z rządów autorytarnych do demokracji.
Opis zamachu:
Kościół jezuitów znajduje się zaledwie 300 metrów od jego domu na ulicy Serrano, ale admirał nigdy nie chodził tam piechotą. Jego limuzynę eskortował jeszcze jeden samochód z żołnierzami, który pojechał przodem. Konwój skręcił w uliczkę Claudio Coello, by jak co dzień wjechać na klasztorny dziedziniec obok kościoła. Ładunek zamontowany w studzience kanalizacyjnej zamachowcy odpalili precyzyjnie, pod dodge’em premiera. Siła wybuchu wyrzuciła dwutonowe auto na wysokość 25 metrów. Samochód przeleciał nad kamienicą, zawadził o dach i spadł na klasztorne patio[3].
Przypisy | edytuj kod
- ↑ a b Laura Lara Martínez: Carrero Blanco, escritor: Bases ideológicas del pensamiento del almirante (hiszp.). W: Comunicaciones del I Encuentro de Jóvenes Investigadores en Historia Contemporánea de la AHC [on-line]. [dostęp 2014-06-23].
- ↑ Dulcie M. Ashdown Zabójcy królów, wyd. 2002, s. 265
- ↑ 20 December 1973: Spanish prime minister assassinated (ang.). bbc.co.uk. [dostęp 2010-04-24].
- ISNI: 0000 0000 8151 2892
- VIAF: 71483736
- LCCN: n82000519
- GND: 11851153X
- BnF: 124346560
- SUDOC: 033485011
- BNE: XX899271
- NTA: 070385491
- PLWABN: 9810542377505606
- NUKAT: n2016165261
- NLI: 000028771
- PTBNP: 156005
- CANTIC: a10059751
- WorldCat: viaf-71483736
OryginałEdytujHistoria i autorzy
