Magnus I Birgersson w encyklopedii
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwaniaMagnus I Birgersson, Magnus I Ladulås (ur. 1240, zm. 18 grudnia 1290) - książę Sudermanii od 1266, król Szwecji od 1275.
Był drugim synem jarla Birgera i jego pierwszej żony Ingeborgi, siostry szwedzkiego króla Eryka XI. W 1275 stanął na czele buntu przeciwko swojemu bratu, królowi Waldemarowi.
11 listopada 1276 poślubił Jadwigę, córkę Gerarda I, hrabiego Holsztynu. Z tego małżeństwa pochodzili:
- Eryk, zm. 1279,
- Birger (1280–1321), król Szwecji,
- Eryk (zm. 1318), książę Sudermanii,
- Waldemar (zm. 1318), książę Finlandii,
- Ryksa (zm. po 1347), ksieni klarysek w Sztokholmie,
- Ingeborga (zm. 1319), żona Eryka VI, króla Danii.
Bibliografia | edytuj kod
- Dworzaczek W., Genealogia, Warszawa 1959, tabl. 36.
- 1919 - zniesienie monarchii, ustanowienie Republiki Finlandii.
- ISNI: 0000 0000 1560 3681
- VIAF: 13146961
- LCCN: n2002022876
- GND: 120770377
- LIBRIS: gdsvwqk03rtk1s0
- WorldCat: lccn-n2002022876
- Britannica: biography/Magnus-III
- Treccani: magnus-ladulas-re-di-svezia
- БРЭ: 2154360
- NE.se: magnus-ladulås
Na podstawie artykułu: "Magnus I Birgersson" pochodzącego z Wikipedii
OryginałEdytujHistoria i autorzy
OryginałEdytujHistoria i autorzy