Maksymilian Eugeniusz Habsburg w encyklopedii
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwaniaMaksymilian Eugeniusz Habsburg-Lotaryński (niem. Maximilian Eugen Ludwig Friedrich Philipp Ignatius Joseph Maria Erzherzog von Österreich, ur. 13 kwietnia 1895 w Wiedniu; zm. 19 stycznia 1952 w Nicei) – arcyksiążę austriacki, brat cesarza Karola I.
Spis treści
Życiorys | edytuj kod
Maksymilian był młodszym synem arcyksięcia Ottona (1865-1906) – młodszego brata arcyksięcia Franciszka Ferdynanda (1863-1914) i Marii Józefy Saskiej (córki króla Saksonii Jerzego I Wettyna), a bratem Karola I, ostatniego władcy Cesarsko-Królewskich Austro-Węgier. Urodził się 13 kwietnia 1895 roku. Ukończył gimnazjum w Wiedniu, a następnie studiował prawo. Po ukończeniu nauki rozpoczął służbę wojskową. W stopniu majora walczył na frontach I wojny światowej.
Po upadku monarchii używał tytułu „Księcia Wernbergu”. Odmówił pozostania na terenie republiki i opuścił Austrię. Najpierw zamieszkał w Bawarii nad jeziorem stramberskim, a następnie przeniósł się do Francji. Ukończył studia prawnicze i został doktorem praw. Zmarł w Nicei 19 stycznia 1952 roku.
Odznaczenia | edytuj kod
Do 1917[1]:
- Order Złotego Runa (Austro-Węgry)
- Krzyż Wielki Orderu św. Stefana (Austro-Węgry)
- Krzyż Zasługi Wojskowej III Klasy z Dekoracją Wojenną i Mieczami (Austro-Węgry)
- Brązowy Medal Zasługi Wojskowej z Mieczami (Austro-Węgry)
- Krzyż Wojskowy Karola (Austro-Węgry)
- Baliw Krzyża Wielkiego Orderu Maltańskiego z wyróżnieniem za Jerozolimę (SMOM)
- Order Orła Czarnego (Prusy)
- Krzyż Wielki Orderu Orła Czerwonego (Prusy)
- Krzyż Żelazny I i II Klasy (Prusy)
- Order Medżydów I Klasy z Brylantami (Turcja)
- Złoty Medal Walecznych (Turcja)
- Medal Wojenny (Turcja)
- Order Korony Rucianej (Saksonia)
- Krzyż Wielki Orderu śś. Cyryla i Metodego (Bułgaria)
- Krzyż Wielki Orderu Zasługi Wojskowej (Bułgaria)
- Order Waleczności (Bułgaria)
Małżeństwo i rodzina | edytuj kod
W 1917 roku poślubił w Wiedniu księżniczkę Franciszkę Hohenlohe-Waldenburg-Schillingsfürst, córkę księcia Konrada zu Hohenlohe-Waldenburg-Schillingsfürst i hrabiny Franciszki Schönborn-Buchheim. Para doczekała się dwóch synów:
- Ferdynanda (1918-2004);
- Henryka (1925-2014)
Genealogia | edytuj kod
Przypisy | edytuj kod
- ↑ Staatshandbuch. Wiedeń: 1918, s. 1
Bibliografia | edytuj kod
- Friedrich Weissensteiner, Franz Ferdinand – Der verhinderte Herrscher. Österr. Bundesverlag, Wien 1983
OryginałEdytujHistoria i autorzy
