Maltańczyk

Maltańczyk w encyklopedii

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

Maltańczyk – nazwa oryginalna: Maltanase mana – jedna z ras psów, należąca do grupy psów do towarzystwa[3], zaklasyfikowana do sekcji biszonów i ras pokrewnych w podsekcji biszony. Typ lisowaty[1]. Nie podlega próbom pracy[4].

Spis treści

Rys historyczny | edytuj kod

Jest to jedna z najstarszych ras świata. Dokładne jej pochodzenie nie jest znane, ale wiadomo, że były już znane w starożytnym Egipcie, Rzymie i Grecji. Kwestia nazwy tej rasy nigdy nie była jednoznaczna. Rasa ta pochodzi z wyspy Meledy (Kalimachos w 230 p.n.e. pisał o niej jako o wyspie Melitaeus), znajdującej się na Morzu Śródziemnym, a uznanej mylnie za Maltę. Według Strabona psy te w starożytności zamieszkiwały Maltę, która kiedyś nazywała się Melita. Maltańczyk nigdy nie był psem pracującym, miał dotrzymywać ludziom towarzystwa. Posiadaczem suki tej rasy był między innymi żyjący w I w. n.e. rzymski gubernator Malty, który zamówił portret swojego psa. Z 1607 roku pochodzi zaś informacja o maltańczyku sprzedanym za równowartość 2000 dolarów.

Wygląd | edytuj kod

Oczy: umiarkowanie duże, okrągłe, w odcieniu ciemnej ochry, z czarną oprawą.

Nos: duży, czarny, zaokrąglony.

Uszy: trójkątne, wysoko osadzone.

Ogon: długi, osadzony na linii zadu.

Sylwetka: nieco wydłużona, o prostym, mocnym grzbiecie i szerokim, mocnym zadzie.

Kończyny: krótkie, proste, równolegle ustawione, dobrze przylegające do tułowia.

Szata i umaszczenie | edytuj kod

Włos u maltańczyków jest bardzo długi, prosty i jedwabisty o czysto białym umaszczeniu może wystąpić kolor kości słoniowej[5]. Prawie wcale nie jest gubiony.

Zdrowie i pielęgnacja | edytuj kod

Strzyżenie tej rasy psów jest wymagane sporadycznie. Pies nie linieje, ale wymaga codziennego czesania włosa[1] i pielęgnacji oczu. Maltańczyk może mieć skłonności do chorób uszu i zębów lub cierpieć na alergie pokarmowe.

Zachowanie i charakter | edytuj kod

Maltańczyk jest psem towarzyskim, łatwym do ułożenia i aktywnym – lubi zabawę, nadaje się do udziału w agility. Toleruje osoby mu nieznane. Jest bardzo posłuszny oraz szybko się uczy. Przeciętna długość życia u maltańczyków wynosi od 14 do 16 lat.

Obecność w kulturze | edytuj kod

Filatelistyka | edytuj kod

Poczta Polska wyemitowała 3 lutego 1969 r. znaczek pocztowy przedstawiający głowę maltańczyka o nominale 20 gr, w serii Rasy psów. Druk w technice offsetowej na papierze kredowym. Autorem projektu znaczka był Janusz Grabiański. Znaczek pozostawał w obiegu do 31 grudnia 1994 r.[6].

Przypisy | edytuj kod

  1. ↑ a b c d e Rino Falappi: Czworonożni przyjaciele: rasy, pielęgnacja i hodowla psów. s. 166.
  2. ↑ wzorzec
  3. ↑ Ammy Marder, Debra Horwitz: Nasz pies. Poradnik dla właścicieli psów. s. 180.
  4. ↑ Alain Fournier: Ilustrowana encyklopedia psów rasowych. s. 339.
  5. ↑ David Taylor: Księga psów. s. 180-181.
  6. ↑ Marek Jedziniak: Rasy psów (pol.). www.kzp.pl. [dostęp 2018-07-05].

Bibliografia | edytuj kod

  • Rino Falappi: Czworonożni przyjaciele: rasy, pielęgnacja i hodowla psów. Warszawa: Dom Wydawniczy "Bellona", 2001. ISBN 83-11-09354-7.
  • Alain Fournier: Ilustrowana encyklopedia psów rasowych. Warszawa: Carta Blanca. Grupa Wydawnicza PWN, 2012. ISBN 978-83-7705-179-5.
  • Eva Maria Krämer: Rasy psów. Warszawa: Oficyna Wydawnicza MULTICO, 1998, s. 38. ISBN 83-7073-122-8.
  • Ammy Marder, Debra Horwitz: Nasz pies. Poradnik dla właścicieli psów. Warszawa: Książka i Wiedza, 1999. ISBN 83-05-13030-4.
  • Izabela Przeczek: Psy rasowe: pochodzenie, rasy, zachowania. Warszawa: Wydawnictwo SBM, 2016. ​ISBN 978-83-8059-273-5​.
  • David Taylor: Księga psów. Warszawa: Świat Książki, 1995. ISBN 83-7129-102-7.
  • Bonnie Wilcox, Chris Walkowicz: Atlas ras psów świata. Warszawa: Muza SA, 1997. ​ISBN 83-7079-617-6​.

Linki zewnętrzne | edytuj kod

Na podstawie artykułu: "Maltańczyk" pochodzącego z Wikipedii
OryginałEdytujHistoria i autorzy