Marzena Skotnicówna

Marzena Skotnicówna w encyklopedii

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

Marzena Skotnicówna (ur. 13 października 1911 albo 11 października 1911 w Zakopanem, zm. 6 października 1929 w Tatrach) – polska taterniczka.

Życiorys | edytuj kod

Była córką Marii Skotnicowej, czeskiej pisarki z Zaolzia i rzeźbiarza wykładającego w Zakopiańskiej Szkole Przemysłu Drzewnego[1].

Należała do czołowych taterniczek swego okresu, była członkinią Sekcji Taternickiej AZS w Krakowie. Najważniejsze pierwsze przejścia w jej karierze to:

Często wspinała się ze swoją młodszą siostrą Lidą. Pokonały razem między innymi północno-zachodnią ścianę Mnicha. Wraz z nią zginęła w górach, próbując pokonać południową ścianę Zamarłej Turni.

Julian Przyboś poświęcił jej wiersz Z Tatr. Pamięci taterniczki, która zginęła na Zamarłej Turni[2]. Poeta zakochał się w taterniczce, jednak nieprawdziwa jest informacja o tym, jakoby byli ze sobą zaręczeni. Skotnicówna poznała Przybosia w gimnazjum w Cieszynie – uczyła się tam w latach 1927–1929, kiedy on pracował w szkole jako nauczyciel. Postać tragicznie zmarłej taterniczki pojawiała się także w innych wierszach Przybosia[3].

Jest pochowana wraz z siostrą Lidą w Zakopanem na nowym cmentarzu przy ulicy Nowotarskiej.

Przypisy | edytuj kod

  1. ↑ Krystyna Heska-Kwaśniewicz: „Miłość jak przepaść”: Julian Przyboś i góry. Kraków: Śląsk, 1998, s. 5. ISBN 978-83-7164-034-6.
  2. ↑ "Wspomnienia o Julianie Przybosiu", opr. Janusz Sławiński, Ludowa Spółdzielnia Wydawnicza, Warszawa 1976, str. 46-47
  3. ↑ Zofia Radwańska-Paryska, Witold Henryk Paryski: Wielka encyklopedia tatrzańska. Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004, s. 990. ISBN 83-7104-009-1.

Bibliografia | edytuj kod

Kontrola autorytatywna (osoba):
Na podstawie artykułu: "Marzena Skotnicówna" pochodzącego z Wikipedii
OryginałEdytujHistoria i autorzy