Masyw Trzech Koron w encyklopedii
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania Masyw Trzech Koron Część Pienin Czorsztyńskich i Masyw Trzech Koron
Masyw Trzech Koron – dobrze wyodrębniona część pasma Pienin Właściwych pomiędzy Przełęczą Szopka i Wąwozem Szopczańskim na zachodzie, a doliną Pienińskiego Potoku i Dunajcem. Obejmuje takie szczyty, jak:
- Trzy Korony 982 m
- Facimiech 668 m
- Łysina 792 m
- Klejowa Góra 579 m
- Ostry Wierch 851 m
- Zamkowa Góra 799 m
Ważniejsze przełęcze to: Przełęcz Szopka (Chwała Bogu) (780 m), Niedźwiadki (899 m), Zamkowa Przełęcz (770 m), Wyżni Łazek (695 m), Siodło (ok.955 m).
W masywie Trzech Koron znajduje się najwyższy szczyt Pienin Właściwych (Trzy Korony). Jest to też najbardziej atrakcyjna część Pienin. Występuje tu wiele wysokich, stromo podciętych wapiennych turni, głębokie wąwozy, usypiska piargów i Pieniński Przełom tworzący głęboki kanion. Na stromych wapiennych skałach występuje ciekawa flora rzadkich roślin wapieniolubnych i liczne jaskinie. Tylko tutaj, na stromych ścianach Trzech Koron znaleziono pojedyncze stanowiska pienińskiego endemitu – mniszka pienińskiego. Na szczycie Trzech Koron platforma widokowa. Warto zwiedzić też Zamkową Górę z ruinami Zamku Pienińskiego, w którym ukrywała się św. Kinga.
Jan Rostworowski w 1831 pisał: „Kto raz te miejsca poznał...ten będzie miał ich obraz na zawsze w pamięci wyryty”.
Bibliografia | edytuj kod
- Kazimierz Zarzycki, Roman Marcinek, Sławomir Wróbel: Pieniński Park Narodowy. Warszawa: Multico Oficyna Wyd., 2003. ISBN 83-7073-288-7.
- Józef Nyka: Pieniny. Przewodnik. Wyd. IX. Latchorzew: Wyd. Trawers, 2006. ISBN 83-915859-4-8.
- Pieniński Park Narodowy. Pieniny polskie i słowackie. Mapa 1:25 000, 1:15 000. Kraków: Wyd. Kartograficzne Polkart Anna Siwicka, 2006/07. ISBN 83-87873-07-1.
OryginałEdytujHistoria i autorzy
