Mechanika statystyczna w encyklopedii
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwaniaMechanika statystyczna – gałąź fizyki, zajmująca się układami wielu oddziałujących ciał. Specyfiką tej teorii jest jej metoda. Poszczególne ciała są bowiem opisane przez zmienne losowe. Obliczenia prowadzone w ramach mechaniki statystycznej dotyczą średnich z tych zmiennych z wykorzystaniem metod statystycznych. Fizyczną podstawą mechaniki statystycznej jest termodynamika fenomenologiczna.
Z mechaniki statystycznej można wydzielić teorię stanów równowagi termodynamicznej. Ta teoria jest daleko bardziej rozwinięta, niż teoria nierównowagowa. Powszechnie używa się tu tzw. formalizmu sumy statystycznej. Sama suma statystyczna nie ma znaczenia fizycznego, natomiast jest wielkością użyteczną do obliczania wielkości fizycznych. Recepta na obliczenie sumy statystycznej dla danego układu jest na ogół uważana za równoznaczną z określeniem jego własności równowagowych.
Równowagowa mechanika statystyczna korzysta z kluczowego założenia, że prawdopodobieństwo pozostawania przez układ w danym stanie zależy tylko od energii tego stanu. Stan równowagi jest więc stanem, w którym informacja o przeszłości układu nie jest istotna.
Spis treści
- 1 Entropia mikroskopowa, czynnik Boltzmanna i suma statystyczna
- 2 Związki z termodynamiką
- 3 Zmienna liczba cząstek
- 4 Linki zewnętrzne
Entropia mikroskopowa, czynnik Boltzmanna i suma statystyczna | edytuj kod
Podstawą mechaniki statystycznej (fizyki statystycznej) jest definicja entropii pochodząca od Boltzmanna:
Entropia makroskopowa układu jest proporcjonalna do logarytmu liczby mikroskopowych stanów układu.Współczynnik proporcjonalności oznaczany przez nazywany jest stałą Boltzmanna. Z tej definicji wynika, że gdy układ w stanie mikroskopowym o energii jest w równowadze termicznej z termostatem o temperaturze to prawdopodobieństwo tego stanu jest proporcjonalne do
tę wielkość nazywamy czynnikiem Boltzmanna. Te prawdopodobieństwa wysumowane po wszystkich stanach mikroskopowych muszą dać jedność. Pozwala to zdefiniować sumę statystyczną:
gdzie jest energią -tego stanu mikroskopowego. Suma statystyczna jest miarą liczby stanów dostępnych przez układ fizyczny.
Prawdopodobieństwo znalezienia się układu w poszczególnym stanie w temperaturze z energią jest równe
Związki z termodynamiką | edytuj kod
Suma statystyczna może posłużyć do wyliczenia wartości oczekiwanej (średniej) dowolnej mikroskopowej wielkości. Na przykład średnia mikroskopowa energia jest interpretowana jako energia wewnętrzna w termodynamice. Tak więc
wraz z interpretacją jako daje następującą definicje energii wewnętrznej:
Entropię określamy z wzoru (entropia Shannona)
który daje
gdzie jest energia swobodną układu fizycznego, stąd
Mając zdefiniowane podstawowe potencjały termodynamiczne (energię wewnętrzną), (entropię) i (energię swobodną), można otrzymać wszystkie wielkości termodynamiczne opisujące układ fizyczny.
Zmienna liczba cząstek | edytuj kod
W przypadku gdy liczba cząstek nie jest zachowana, należy wprowadzić potencjał chemiczny, i zamienić sumę statystyczną na
gdzie jest liczba cząstek rodzaju w -tym stanie mikroskopowym.
To samo z użyciem zespołu wielkiego kanonicznego:
Linki zewnętrzne | edytuj kod
- LawrenceL. Sklar LawrenceL., Philosophy of Statistical Mechanics, [w:] Stanford Encyclopedia of Philosophy [online], CSLI, Stanford University, 24 lipca 2015, ISSN 1095-5054 [dostęp 2017-12-31] (ang.). (Filozofia mechaniki statystycznej)
OryginałEdytujHistoria i autorzy
