Metamorfizm regionalny

Metamorfizm regionalny w encyklopedii

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

Metamorfizm regionalny – rodzaj metamorfizmu obejmujący najwięcej rodzajów skał wyjściowych, oraz zachodzący na największych obszarach, nawet do wielu tysięcy km². Zachodzi w warunkach podwyższonej temperatury i ciśnienia, zarówno hydrostatycznego, jak i ciśnienia kierunkowego (stressu) działającego w płytkich strefach litosfery. Metamorfizm regionalny zachodzi w wyniku pogrążania się rozległych kompleksów skalnych w głąb litosfery, np. podczas kompakcji i osiadania osadów na dnach zbiorników sedymentacyjnych (czas spokoju tektonicznego poprzedzający fałdowanie), oraz jak i w czasie fałdowań w strefach orogenicznych. Wraz z głębokością rośnie temperatura i ciśnienie. Zatem przeobrażenia zachodzą w bardzo rozległym zakresie PT (temperatury od 200 do 1000 °C i ciśnienia od 0,1 do 1,5 GPa). Warunki te odpowiadają określonym facjom metamorficznym jak np. facji zeolitowej, glaukofanowej, zieleńcowej, amfibolitowej i granulitowej. Poniżej strefy objętej m.r. zachodzą procesy klasyfikowane jako ultrametamorfizm, natomiast występujące i powstałe tam skały nazywają się migmatytami.

Rodzaje metamorfizmu regionalnego | edytuj kod

Zobacz też | edytuj kod

 Wykaz literatury uzupełniającej: Metamorfizm regionalny.
Na podstawie artykułu: "Metamorfizm regionalny" pochodzącego z Wikipedii
OryginałEdytujHistoria i autorzy