Mikołajów w encyklopedii
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwaniaMikołajów (ukr. Миколаїв, Mykołajiw; ros. Николаев, Nikołajew) – miasto w południowej części Ukrainy, ważny port i ośrodek przemysłu stoczniowego, położone nad Bohem niedaleko jego ujścia do Morza Czarnego, nieco na północ od miasta do Bohu wpada rzeka Inguł. Stolica obwodu mikołajowskiego. Na początku 2020 roku, z liczbą mieszkańców wynoszącą około 480 tys., Mikołajów zajmował dziewiąte miejsce wśród najludniejszych ukraińskich miast[2].
Spis treści
Historia | edytuj kod
Założony przez Rosjan w 1789 jako twierdza. Od tego czasu aż do rozpadu ZSRR znany był pod swoją rosyjską nazwą Nikołajew (Николаев). W 1788 początek portu rzecznego i budowa pierwszych doków, potem port morski. Od 1802 stolica guberni. W XIX i XX wieku główna baza floty rosyjskiej, a potem radzieckiej na Morzu Czarnym.
Od 1920 r. w Ukraińskiej SRR, od 1937 stolica obwodu. W latach 1941–1944 pod okupacją niemiecką.
Od 1991 należy do Ukrainy.
Do 1991 Mikołajów był najważniejszym ośrodkiem budowy nawodnych okrętów wojennych w Związku Radzieckim. Tu właśnie zbudowano wszystkie radzieckie lotniskowce. Znajdują się tam stocznie Czarnomorska (dawniej im. A. Marty) i Mikołajowska (dawniej im. 61 komunardów).
Mikołajów jest od 1992 siedzibą eparchii Ukraińskiego Kościoła Prawosławnego Patriarchatu Moskiewskiego[3]. W mieście czynnych jest dziewiętnaście cerkwi, z których najważniejszą jest katedralny sobór Narodzenia Matki Bożej[4].
Demografia | edytuj kod
Kościół św. Józefa (rzymskokatolicki)Skład narodowościowy miasta na podstawie danych ze spisów powszechnych Imperium Rosyjskiego i Związku Radzieckiego:
- Rosjanie: 61 023 (66,32%)
- Żydzi: 17 949 (19,51%)
- Ukraińcy: 7780 (8,46%)
- Polacy: 2612 (2,84%)
- Niemcy: 813 (0,88%)
- Tatarzy: 595 (0,65%)
- Grecy: 214 (0,23%)
- Białorusini: 191 (0,21%)
- Ormianie: 108 (0,12%)
- Francuzi: 93 (0,1%)
- Rosjanie: 46 726 (44,62%)
- Ukraińcy: 31 362 (29,95%)
- Żydzi: 21 786 (20,8%)
- Polacy: 1783 (1,7%)
- Niemcy: 1167 (1,11%)
- Białorusini: 293 (0,28%)
- Bułgarzy: 229 (0,22%)
- Karaimi: 225 (0,21%)
- Ormianie: 204 (0,19%)
- Łotysze: 199 (0,19%)
- Ukraińcy: 82 824 (49,69%)
- Rosjanie: 51 614 (30,96%)
- Żydzi: 25 280 (15,17%)
- Niemcy: 1549 (0,93%)
- Białorusini: 1161 (0,7%)
- Bułgarzy: 926 (0,56%)
W 1989 liczyło 502 776 mieszkańców[8].
Miasta partnerskie | edytuj kod
Zobacz też | edytuj kod
Przypisy | edytuj kod
- ↑ a b А. Івченко: Міста України. Київ: 1999, s. 99. ISBN 966-7085-56-2.
- ↑ a b Ukraine: Provinces and Major Cities - Population Statistics, Maps, Charts, Weather and Web Information, www.citypopulation.de [dostęp 2020-12-27] .
- ↑ Николаевская епархия, Патриархия.ru [dostęp 2016-04-15] .
- ↑ Николаевский городский округ, eparhia.mk.ua [dostęp 2016-04-15] .
- ↑ Демоскоп Weekly - Приложение. Справочник статистических показателей, demoscope.ru [dostęp 2017-11-25] .
- ↑ Демоскоп Weekly - Приложение. Справочник статистических показателей, demoscope.ru [dostęp 2017-11-25] .
- ↑ Демоскоп Weekly - Приложение. Справочник статистических показателей, demoscope.ru [dostęp 2017-11-25] .
- ↑ Всесоюзная перепись населения 1989 г. Численность городского населения союзных республик, их территориальных единиц, городских поселений и городских районов по полу
Linki zewnętrzne | edytuj kod
- Nikołajew, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VII: Netrebka – Perepiat, Warszawa 1886, s. 149 .
- www.mkrada.gov.ua
- mykolayiv.osp-ua.info
- Radziecka mapa 1:100 000 – wschodnia część
- Radziecka mapa 1:100 000 – zachodnia część