Monoklina śląsko-krakowska w encyklopedii
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwaniaMonoklina śląsko-krakowska − jednostka geologiczna, monoklina położona na południu Polski (Wyżyna Krakowsko-Częstochowska i Wyżyna Wieluńska), zbudowana ze skał permu i triasu, w części wschodniej i północnej także jury zapadających pod kątem kilku stopni na północ. W kierunku północno-zachodnim w sposób umowny graniczy z monokliną przedsudecką. Od północy i północnego wschodu graniczy z synklinorium szczecińsko-łódzko-miechowskim. Na południowym wschodzie graniczy z Karpatami, na południu z zapadliskiem górnośląskim, a na zachodzie ze strefą śląsko-morawską.
Bibliografia | edytuj kod
- Ewa Stupnicka: Geologia regionalna Polski, Wydawnictwa Geologiczne, 1989, ISBN 83-220-0336-6
- Andrzej Żelaźniewicz i in.: Regionalizacja tektoniczna Polski, Komitet Nauk Geologicznych PAN, Wrocław 2011, ISBN 978-83-63377-01-4
Na podstawie artykułu: "Monoklina śląsko-krakowska" pochodzącego z Wikipedii
OryginałEdytujHistoria i autorzy
OryginałEdytujHistoria i autorzy