Muzeum Bursztynu w Gdańsku w encyklopedii
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwaniaMuzeum Bursztynu w Gdańsku – muzeum rzemiosła w Gdańsku, założone w 2000 roku, oddział Muzeum Gdańska; dokumentuje historię bursztynu i dzieje bursztyniarstwa w Polsce.
Muzeum zostało otwarte 28 czerwca 2006[1], mieści się w Wieży Więziennej w Gdańsku[2], przy Drodze Królewskiej.
Spis treści
- 1 Historia powstania
- 2 Organizacja ekspozycji
- 3 Niektóre eksponaty
- 4 Zobacz też
- 5 Galeria
- 6 Przypisy
Historia powstania | edytuj kod
W lutym 2000 decyzją Zarządu Miasta powołano Muzeum Bursztynu jako oddział Muzeum Historycznego Miasta Gdańska (obecnie Muzeum Gdańska). Rozpoczęto od podstaw kompletowanie zbiorów[3]. Na potrzeby muzeum zostały wówczas zaadaptowane wszystkie piętra Wieży Więziennej. W czerwcu 2006 roku Muzeum Bursztynu zainaugurowało swoją działalność, mając 439 m² powierzchni wystawienniczej[4]. Kolekcja muzeum obejmowała (stan przed 2012 r.) 2000 okazów naturalnego bursztynu (w tym inkluzji organicznych w bursztynie), 675 współczesnych dzieł sztuki i wyrobów z bursztynu oraz siedem zabytkowych przedmiotów z bursztynu[5].
Organizacja ekspozycji | edytuj kod
Ekspozycja została tak pomyślana, aby na poszczególnych piętrach pokazać bursztyn w różnych aspektach. Można tu poznać historię bursztynu, historię rzemiosła bursztynowego i bursztynowych szlaków handlowych, tradycje bursztynu w lecznictwie, użycie go jako kamienia magicznego, materiału badawczego i tworzywa artystycznego. Tradycyjnym metodom prezentacji towarzyszą multimedialne w specjalnie do tego celu przeznaczonych wnękach w każdej sali ekspozycyjnej. Muzeum posiada trzy działy: przyrodniczy, sztuki dawnej i sztuki współczesnej[3].
Niektóre eksponaty | edytuj kod
Jaszczurka Gierłowska- Inkluzja zwierzęca tzw. "Jaszczurki Gierłowskiej" (Succinilacerta succinea)
Jest to jedyna w Polsce inkluzja jaszczurki – bursztynowa bryłka pochodząca sprzed 40 mln lat, wewnątrz której znajduje się zmumifikowana jaszczurka. Jest unikatem na skalę światową – jest to druga znaleziona jaszczurka w bursztynie bałtyckim, pierwszą w 1875 roku znalazł Richard Klebs[6]. Na bryłkę natrafiono w 1997 roku na plaży w Gdańsku Stogach, Muzeum podarowana została przez Fundację Bankową im. Leopolda Kronenberga.
W bryłce ponadto znajduje się detrytus roślinny i włoski dębu. Na podstawie tych cech dokonuje się identyfikacji inkluzji. Badania wykazały, że jest to młoda jaszczurka. O bałtyckim pochodzeniu jaszczurki świadczy mlecznobiała otoczka jej łapek[6].
- Kabinet w typie gdańskiej szafy barokowej z 1724 roku autorstwa gdańskiego rzemieślnika Johana Georga Zernebacha.
Jest to rodzaj sekretarzyka z wieloma szufladkami, wykonany z bursztynu w różnych odcieniach.
- kolia paciorków bursztynowych pochodząca z okresu wpływów rzymskich, wypożyczenie z Muzeum Archeologicznego w Gdańsku.
- współczesna kolekcja miniatur biżuterii muzycznej wykonana w srebrze i bursztynie
- Bursztynowy Słowik, główna nagroda festiwalu muzycznego Sopot Festival w Sopocie. Statuetka jest darem dla muzeum od Bogdana Mirowskiego, sopockiego artysty – złotnika.
Zobacz też | edytuj kod
Galeria | edytuj kod
-
Kolia paciorków bursztynowych z okresu wpływów rzymskich
-
Współczesna kolekcja w srebrze i bursztynie
-
Statuetka Bursztynowego Słowika
-
Fragment wystawy Gdańsk światową stolicą bursztynu zorganizowanej w Senacie RP
Przypisy | edytuj kod
- ↑ Koperkiewicz A., 2007: Powstanie i plany Muzeum Bursztynu Oddział Muzeum Historycznego Miasta Gdańska. W: W: Koperkiewicz A., Grążawska J. (red.): Muzeum Bursztynu, strona 6. Wyd.: Muzeum Historycznego Miasta Gdańska. ISBN 978-83-921441-6-8
- ↑ D. Karaś, Muzeum Bursztynu w Gdańsku, "Gazeta Wyborcza Trójmiasto", 11 lipca 2006.
- ↑ a b Grążawska J., 2009: Nowożytne zabytki w kolekcji Muzeum Bursztynu w Gdańsku. W: Bursztyn, t. 2. Gdańsk-Warszawa 2010. ISBN 978-83-912894-7-1
- ↑ Bigoś-Bojarska M., 2007: Historia Zespołu Przedbramia ulicy Długiej, adaptacja zabytkowego obiektu na potrzeby nowoczesnego Muzeum Bursztynu, realizacja w latach 2000-2006. W: Muzeum Bursztynu, strony 8-10. Wyd.: Muzeum Historycznego Miasta Gdańska. ISBN 978-83-921441-6-8<
- ↑ Kosmowska-Ceranowicz B., 2012: Bursztyn w Polsce i na świecie. Wyd. Uniw. Warszawskiego, Warszawa, strona 257.
- ↑ a b informacja z tablicy umieszczonej przy eksponacie
OryginałEdytujHistoria i autorzy
