Nicolas Chalon du Blé

Nicolas Chalon du Blé w encyklopedii

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

Nicolas Chalon du Blé markiz d'Huxelles i Cormatin (ur. 24 stycznia 1652 w Chalon-sur-Saône, zm. 10 kwietnia 1730 w Paryżu) – francuski dowódca i polityk.

Jego protektorem był François Michel Le Tellier de Louvois. Nicolas Chalon został marszałkiem Francji w roku 1703.

Po zakończeniu wojny o hiszpańską sukcesję (1701–1714) pełnił funkcję przewodniczącego rady (polisynodia) spraw zagranicznych conseil des affaires étrangères (1715–1718).

Pamiętnikarz Louis de Rouvroy, książę de Saint-Simon opisywał go jako wolno chodzącego olbrzyma, otyłego smakosza i rozpustnika otwarcie homoseksualnego, zatrudniającego przystojnych lokajów, a także leniwego niezbyt wykształconego wodza słabego ducha. Swój popielaty ulubiony surdut nosił do zupełnego zniszczenia.

Bibliografia | edytuj kod

Kontrola autorytatywna (osoba):
Na podstawie artykułu: "Nicolas Chalon du Blé" pochodzącego z Wikipedii
OryginałEdytujHistoria i autorzy