No. 4 Squadron RAAF

No. 4 Squadron RAAF w encyklopedii

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

No. 4 Squadron RAAF – 4 (AFC), 4 (RAAF), 4SQN (RAAF) - jednostka bojowa lotnictwa australijskiego Royal Australian Air Force.

Spis treści

I wojna światowa | edytuj kod

Jednostka została utworzona w październiku 1916 roku jako część Australian Flying Corps (AFC) w RAAF Williams[1], Australia. Pierwszym dowódcą jednostki został kapitan Andrew Lang. jednostka została zmobilizowana 10 stycznia 1917 roku i przetransportowana drogą morską do Wielkiej Brytanii, gdzie dotarła 27 marca 1917 roku. Po przybyciu do Wielkiej Brytanii jednostka została wyposażona w samoloty Sopwith Camel i oznaczona jako No. 71 Squadron RFC.

W czasie walk na terenie Francji oraz we Flandrii przez jednostkę przewinęło się 10 asów myśliwskich:

Arthur Henry Cobby (29), Elwyn King (26), Edgar McCloughry (21), Herbert Gilles Watson (14), Thomas Baker (12), Leonard Taplin (12), Thomas Henry Barkell (7), George Jones (7), Arthur John Palliser (7), Norman Trescowthick (7), Garnet Francis Malley (6).

Straty jednostki w I wojnie światowej wyniosły: 35 zabitych i 16 rannych. Po rozejmie jednostka była częścią sił okupacyjnych, stacjonowała w okolicach Kolonii. W marcu 1919 roku powróciła do Wielkiej Brytanii, a 6 maja została na pokładzie RMS Kaisar-i-Hind rozpoczęła powrót do Australii. W połowie czerwca 1919 roku dotarła do Melbourne gdzie została rozwiązana.

Dowódcy jednostki | edytuj kod

Major Wilfred Ashton McCloughry dowódca jednostki
Eskadry 4 Squadron RAAF 18 czerwca 1918 Eskadra A: górny rząd od lewej: (Lt) W. A. Armstrong; Lt A. T. Heller; Lt A. H. Lockley; Lt J. S. M. Browne. dolny rząd: Lt R. F. McRae; Lt [Elwyn] Roy King DFC; kapitan A. H. Cobby DSO DFC; Lt R. G. Smallwood; Lt C. R. Burton Eskadra B: górny rząd od lewej: (Lt) Milner; Lt Sly; nieznany gość; Lt Moore; Second Lieutenant A. T. Heller. dolny rząd: Lt J. H. Weingarth; Lt O. B. Ramsay; Lt H. G. Watson; Lt H. F. Davison; Major Tanne Eskadra c: górny rząd od lewej: Lieutenant (Lt) R. H. Youdale, AFC; Lt R. C. Nelson, AFC; Lt G. S. Jones-Evans RAF dołączony do 4th AFC; Lt J. C. F. Wilkinson RAF dołączony do 4th AFC. dolny rząd: Lt E. C. Crosse RAF dołączony do 4th AFC; Lt V. G. M. Sheppard, AFC; kapitan Edgar James McCloughry, AFC; Lt E. V. Culverwell RAF dołączony do AFC.

II wojna światowa | edytuj kod

3 maja 1937 roku jednostka został ponownie powołana do istnienia w bazie RAAF Base Richmond w okolicy miasta Richmond 60 km od Sydney. 1 stycznia 1939 roku jednostka zmieniała nazwę na No. 6 Squadron RAAF.

W momencie wybuchu II wojny światowej jednostka wyposażona była w samoloty wielozadaniowe Avro Anson. Od września 1940 roku do maja 1942 roku stacjonowała w Canberze. Od maja 1942 roku stacjonowała na lotnisku w Camden i wykonywała zadania bojowe - patrole przeciw łodziom podwodnym, zadania szkoleniowe. Na przełomie 1942 i 1943 roku jednostka brała udział w walkach w Nowej Gwinei w tzw. bitwie o Buna-Gona. W styczniu 1943 roku jednostka brał udział w bitwie o Wau. W ostatnim okresie wojny jednostka brała udział w walkach na Borneo.

Okres powojenny | edytuj kod

W okresie po zakończeniu II wojny światowej jednostka powróciła do Australii 14 listopada 1945 roku i została umieszczona w bazie pod Camberrą. 7 marca 1948 roku jednostka zmieniła nazwę na No. 3 Squadron RAAF.

3 lipca 2009 roku No. 4 Squadron RAAF został ponownie powołany do życia, jako jednostka szkoleniowa.

Przypisy | edytuj kod

  1. ↑ Do 1999 roku baza RAAF Williams nosiła nazwę RAAF Base Point Cook.

Bibliografia | edytuj kod

  • Christopher F. Shores, Russell Guest: Above the trenches: a complete record of the fighter aces and units of the British Empire Air forces 1915-1920. London: Grub Street, 1990, s. 38. ISBN 0-948817-19-4.
  • The Aerodrome: 4 Squadron (ang.). [dostęp 16 kwietnia 2009].
  • Australian War Memorial: 4 Squadron AFC (ang.). [dostęp 16 października 2010].
Na podstawie artykułu: "No. 4 Squadron RAAF" pochodzącego z Wikipedii
OryginałEdytujHistoria i autorzy