Norbertanie w encyklopedii
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania Habit norbertańskiNorbertanie (Premonstratensi) – zakon rzymskokatolicki założony w 1120[2] przez św. Norberta z Xanten w miejscowości Prémontré koło Laon we Francji. Oparty jest na regule św. Augustyna z Hippony. Zakon norbertanów w XIV wieku obejmował 655 opactw i probostw. Obecnie w świecie jest około 1450 zakonników w 51 domach. Zakon wydał 10 świętych i 4 błogosławionych. Wśród błogosławionych jest też polska norbertanka, Bronisława. Pierwsi premonstratensi przybyli do Polski w 1126.
Siostry norbertanki z zakonu klauzurowego w ImbramowicachPrzypisy | edytuj kod
- ↑ Norbertanie w bazie catholic-hierarchy.org (ang.)
- ↑ Praca zbiorowa: Historia powszechna Tom 7 Od upadku cesarstwa rzymskiego do ekspansji islamu. Karol Wielki. T. 7. Mediaset Group SA, 2007, s. 426. ISBN 978-84-9819-814-0.
Linki zewnętrzne | edytuj kod
- Strona Norbertanów z Opactwa św. Marcina w Mondaye we Francji
- Dzieje klasztoru norbertanów w Witowie
