OHC w encyklopedii
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania Głowica Hondy CRX z 1987 w układzie SOHCOHC (od ang. Overhead Camshaft – „głowicowy wałek rozrządu” lub „górny wałek rozrządu”) – rodzaj układu rozrządu, w którym wałek rozrządu służący do napędzania zaworów znajduje się w głowicy silnika[1]. Napędzany jest on zwykle za pomocą koła zębatego, elastycznego paska rozrządu lub w innych typach i mocnych silnikach łańcuchem. Wyjątkowo zdarza się również napęd za pomocą kół zębatych. Dla tego typu rozwiązania stosuje się dwa układy:
- SOHC – jeden wałek
- DOHC – dwa wałki.
Spis treści
SOHC | edytuj kod
SOHC (od ang. single overhead camshaft, pojedynczy górny wałek rozrządu) oznacza silnik z jednym wałkiem rozrządu umieszczonym w głowicy cylindrów.
Charakterystyka | edytuj kod
Zaletą układu jest brak pośrednich elementów rozrządu (popychaczy, dźwigni zaworowych) wymagających smarowania i mogących ulec awarii oraz dobra szybkobieżność silnika wynikająca z braku zwłoki w napełnianiu silnika ładunkiem i opróżnianiu go ze spalin. Wadą jest złożona konstrukcja głowicy silnika. Opanowanie technologii produkcji silników OHC, w połączeniu z ich zaletami, sprawiło, że nowych konstrukcyjnie silników spalinowych małej i średniej mocy z innym rodzajem rozrządu (OHV lub, tym bardziej, SV) praktycznie się nie spotyka.
Zobacz też | edytuj kod
Przypisy | edytuj kod
- ↑ Samochód od A do Z: Leksykon Technika motoryzacyjna. Warszawa: Axel Springer Polska, s. 63.
